Français | Hongrois |
---|---|
émerveillé(e) adjectif | ámuló◼◼◼melléknév |
être ahuri(e) | émerveillé(e) | sidéré(e) | stupéfait(e) | ébahie(e) | ébaubi(e) | interdit(e) | abasourdi(e) | médusé(e) verbe | ámul [~t, ~jon, ~na]ige |
être émerveillé(e) de qqch verbe | csodál [~t, ~jon, ~na]ige |