Poloneză | Germană |
---|---|
obowiązek noun nakaz, konieczność wykonania czegoś, czasami też pod groźbą kary | die Pflicht [der Pflicht; die Pflichten]Substantiv |
obowiązek szkolny (edukacja, edukacyjny) wymóg poddania się procesowi edukacji powszechnej; noun | die Schulpflicht [der Schulpflicht; die Schulpflichten]Substantiv |
obowiązkowo (potocznie, potoczny) bez względu na cokolwiek adverb | |
obowiązkowy (o człowieku) dobrze wywiązujący się z obowiązków adjective | pflichtbewusst [pflichtbewusster; am pflichtbewusstesten]Adjektiv |
obowiązkowy adjective będący czyimś obowiązkiem | die Pflicht [der Pflicht; die Pflichten]Adjektiv |
obowiązujący adjective który ma moc prawną | geltend | rechtswirksamAdjektiv |
obowiązujący adjective stanowiący normę, wypływający z ustalonego zwyczaju | geltendAdjektiv |
obowiązywać verb być czyimś obowiązkiem, obejmować kogoś mocą prawną | gelten [galt; hat gegolten] (für mit Akkusativ)Verb |
pistolet wiązkowy noun krótka, powtarzalna broń palna wyposażona w wiązkę kilku luf obracających się podczas strzelania | BündelrevolverSubstantiv |
podwiązka noun opaska lub taśma elastyczna podtrzymująca pończochę, skarpetkę; | das Strumpfband [die Strumpfbänder]Substantiv |
powiązanie (rzeczownik odczasownikowy) od powiązać noun | die Verbindung [der Verbindung; die Verbindungen]Substantiv |
powiązany adjective mający związek z czymś; zależny od czegoś | erzähltAdjektiv |
powiązany adjective mający związek z kimś; będący w kontakcie z kimś; zależny od kogoś | erzähltAdjektiv |
powiązać verb połączyć jedno z drugim za pomocą węzła | die BindigkeitVerb |
powiązać verb połączyć wiele elementów, faktów w całość | |
powiązać verb związać pętami poszczególne jednostki | die Bauchbinde [der Bauchbinde; die Bauchbinden]Verb |
przywiązanie noun oddanie, uczucie, sentyment, skłonność, więź | der Anhang [des Anhang(e)s; die Anhänge]Substantiv |
przywiązać verb | anknüpfen [knüpfte an; hat angeknüpft]Verb |
przywiązywać verb przytwierdzać do czegoś sznurem, liną | anbinden [band an; hat angebunden] (an mit Dativ)Verb |
przywiązywać verb wzbudzać coraz większą sympatię u kogoś | binden [band; hat gebunden]Verb |
przywiązywać wagę verb uważać coś za ważne, istotne, znaczące; nadawać czemuś duże znaczenie | |
Republika Związku Mjanmy | |
rewolwer wiązkowy noun krótka, powtarzalna broń palna wyposażona w wiązkę kilku luf obracających się podczas strzelania; | BündelrevolverSubstantiv |
rozwiązanie (matematyka, matematyczny) wynik noun | die Lösung [der Lösung; die Lösungen]Substantiv |
rozwiązanie noun załatwienie czegoś, poradzenie sobie z czymś; wynik, rezultat jakiegoś działania | die Lösung [der Lösung; die Lösungen]Substantiv |
rozwiązać verb | auftrennen [trennte auf; hat aufgetrennt]Verb |
rozwiązywać (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zakończyć umowę verb | abstempeln [stempelte ab; hat abgestempelt]Verb |
rozwiązywać verb | auftrennen [trennte auf; hat aufgetrennt]Verb |
rozwiązywać verb dochodzić do wyniku zadania, testu | lösen [löste; hat gelöst]Verb |
rozwiązywać verb likwidować instytucję lub organizację | auflösen [löste auf; hat aufgelöst]Verb |
rozwiązywać verb likwidować pęta wiążące kogoś | losbinden [band los; hat losgebunden]Verb |
rozwiązywać verb likwidować węzeł lub splątanie | losbinden [band los; hat losgebunden]Verb |
rozwiązywać verb likwidować zgromadzenie | abweisen [wies ab; hat abgewiesen]Verb |
rozwiązywać verb o instytucji, organizacji: ulegać samolikwidacji | auflösen [löste auf; hat aufgelöst]Verb |
rozwiązywać verb szukać odpowiedzi na zagadkę | lösen [löste; hat gelöst]Verb |
rozwiązywać verb szukać sposobu usunięcia problemu | lösen [löste; hat gelöst]Verb |
rozwiązywać verb zakończyć małżeństwo | abstempeln [stempelte ab; hat abgestempelt]Verb |
rozwiązywać komuś język | |
rozwiązły adjective | bacchantisch [bacchantischer; am bacchantischsten]Adjektiv |
rozwiązły adjective niemoralny, rozpustny | promiskuitiv [promiskuitiver; am promiskuitivsten]Adjektiv |