tym înseamnă în Germană
| Poloneză | Germană |
|---|---|
| centymetr noun miara długości; jedna setna metra; | das der Zentimeter [des Zentimeters; die Zentimeter]Substantiv |
| centymetr krawiecki noun wąska taśma pomiarowa z centymetrową podziałką | das Maßband [des Maßband(e)s; die Maßbänder]Substantiv |
| chuj z tym (wulgarnie, wulgaryzm) oznaczające, że coś jest nieistotne, nieważne, błahe interjection | Zur Hölle mitInterjection |
| cyklotymia (psychologia, psychologiczny) zaburzenie polegające na utrzymujących się wahaniach nastroju w postaci łagodnych epizodów subdepresji i hipomanii; noun | ZyklothymiaSubstantiv |
| dystymia (medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) typ depresji charakteryzujący się przewlekłym (trwającym minimum 2 lata lub dłużej) obniżeniem nastroju o przebiegu łagodniejszym niż w przypadku depresji endogennej; noun | DysthymieSubstantiv |
| estyma noun | die Achtung [der Achtung; —]Substantiv |
| etymolog (językoznawstwo, językoznawczy) naukowiec badający pochodzenie wyrazów noun | der Etymologe [des Etymologen; die Etymologen]Substantiv |
| etymologia (językoznawstwo, językoznawczy) nauka zajmująca się pochodzeniem wyrazów; noun | die Etymologie [der Etymologie; die Etymologien]Substantiv |
| etymologia (językoznawstwo, językoznawczy) pochodzenie danego wyrazu; informacja o tym pochodzeniu noun | die Etymologie [der Etymologie; die Etymologien]Substantiv |
| etymologia ludowa (językoznawstwo, językoznawczy) analiza pochodzenia wyrazów oparta na skojarzeniach zamiast na naukowych metodach badawczych; noun | die Volksetymologie [der Volksetymologie; die Volksetymologien]Substantiv |
| etymologicznie (językoznawstwo, językoznawczy) w myśl zasad etymologii, zgodnie z etymologią adverb | etymologischAdverb |
| etymologiczny (językoznawstwo, językoznawczy) związany lub odnoszący się do etymologii adjective | etymologischAdjektiv |
| etymologizować (językoznawstwo, językoznawczy) dochodzić źródła danego wyrazu verb | etymologisieren [etymologisierte; hat etymologisiert]Verb |
| etymon (językoznawstwo, językoznawczy) podstawa etymologiczna wyrazu lub związku wyrazowego noun | das Etymon [des Etymons; die Etyma]Substantiv |
| higiena intymna | |
| intymność noun cecha tego, co jest intymne, osobiste; osobisty charakter | die Intimität [der Intimität; die Intimitäten]Substantiv |
| intymny adjective mocno osobisty | intim [intimer; am intimsten]Adjektiv |
| intymny adjective związany z erotyką | intim [intimer; am intimsten]Adjektiv |
| jechać na tym samym wózku | |
| ksenotym (mineralogia, mineralogiczny) rodzaj rzadkiego minerału o barwie brunatnej; noun | XenotimSubstantiv |
| legitymacja noun dokument potwierdzający tożsamość oraz przynależność do określonej grupy ludzi | der Ausweis [des Ausweises; die Ausweise]Substantiv |
| legitymacja studencka noun | der Studentenausweis [des Studentenausweises; die Studentenausweise]Substantiv |
| List do Tymoteusza | |
| nad tym adverb | darüberAdverb |
| o tym adverb | darüberAdverb |
| optymalnie adjective | optimal [optimaler; am optimalsten]Adjektiv |
| optymalny adjective najlepszy | optimal [optimaler; am optimalsten]Adjektiv |
| optymista noun człowiek przeniknięty skłonnością do dostrzegania dobrych stron życia | der Optimist [des Optimisten; die Optimisten]Substantiv |
| optymistyczny adjective pełen optymizmu, właściwy optymiście; dostrzegający pozytywne strony czegoś, wierzący w powodzenie | optimistisch [optimistischer; am optimistischsten]Adjektiv |
| optymizacja noun | die Optimierung [der Optimierung; die Optimierungen]Substantiv |
| optymizm noun wiara w pomyślność, dostrzeganie pozytywów | Optimismus | ZuversichtSubstantiv |
| ostrożny optymizm noun umiarkowany optymizm, liczący się z możliwością negatywnego rozwiązania sprawy, która początkowo wydaje się być na dobrej drodze | verhalten OptimismusSubstantiv |
| po tym | |
| pod tym względem noun | der Belang [des Belang(e)s; die Belange]Substantiv |
| poza tym adverb | ansonstenAdverb |
| przy tym adverb | darüberAdverb |
| resentyment noun skrywany żal lub uraza | das Ressentiment [des Ressentiments; die Ressentiments]Substantiv |
| sentyment noun poczucie przywiązania i sympatii | das Gefühl [des Gefühl(e)s; die Gefühle]Substantiv |
| sentymentalny adjective przesadnie uczuciowy; (także, też) świadczący o przesadnej uczuciowości | sentimental [sentimentaler; am sentimentalsten]Adjektiv |
| słownik etymologiczny |
