ot înseamnă în Germană
| Poloneză | Germană |
|---|---|
| ot …podkreślająca lub wskazująca na nieistotność, błahość, zwyczajność następującego po niej składnika zdania | |
| otaczać (przenośnie, przenośnia) gromadzić wokół siebie pewne przedmioty lub pewnych ludzi verb | umgeben [gab um; hat umgegeben]Verb |
| otaczać verb rozciągać się wokół, znajdować się dookoła (statyczny stan) | umgeben [gab um; hat umgegeben]Verb |
| otaczać verb zajmować ze wszystkich stron tereny wokół określonego miejsca, okrążać (ruch) | umgeben [gab um; hat umgegeben]Verb |
| otalgia | |
| otchłań noun realna pusta, ogromna, głęboka lub wręcz bezdenna przestrzeń | der Abgrund [des Abgrund(e)s; die Abgründe]Substantiv |
| Otmar (rzadki, rzadko używany) imię męskie; noun | OtmarSubstantiv |
| oto pronoun w połączeniu z czasownikiem „być” wskazuje coś lub kogoś w bezpośrednim otoczeniu | daPronomen |
| oto wzmocnienie zaimka | |
| otocjon (zoologia, zoologiczny) ssak afrykański przypominający psa i lisa, z charakterystycznymi długimi uszami; noun | LöffelhundSubstantiv |
| otoczak (geologia, geologiczny) kamień wygładzony i zaokrąglony podczas transportu przez wodę; noun | der Kiesel [des Kiesels; die Kiesel]Substantiv |
| otoczenie noun ludzie, z którymi ma się najczęstsze kontakty, którzy są najbardziej znaczący | die Umgebung [der Umgebung; die Umgebungen]Substantiv |
| otoczenie noun łącznie to, co znajduje się blisko ze wszystkich stron | die Umgebung [der Umgebung; die Umgebungen]Substantiv |
| otoczka śluzowa bakterii noun | die Kapsel [der Kapsel; die Kapseln]Substantiv |
| otologia (medycyna, medyczny) (weterynaria, weterynaryjny) specjalizacja zajmująca się fizjologią uszu i leczeniem ich chorób; noun | OtologieSubstantiv |
| otomana noun niska kanapa lub sofa z bocznymi wałkami i miękkim oparciem | die Ottomane [der Ottomane; die Ottomanen]Substantiv |
| otomański (dawniej, dawny) turecki z epoki Imperium Otomańskiego adjective | osmanischAdjektiv |
| otorynolaryngologia | |
| otoskop | |
| otrzewna (anatomia, anatomiczny) błona surowicza wyścielająca jamę brzuszną i jamę miednicy; noun | das Bauchfell [des Bauchfell(e)s; die Bauchfelle]Substantiv |
| otrzeć verb | streifen [streifte; hat/ist gestreift]Verb |
| otrzymać verb | bekommen [bekam; hat bekommen Akk]Verb |
| otrzymywać verb dostawać, być odbiorcą | |
| otrzymywać verb uzyskiwać, osiągać, wyprodukować coś z czegoś | erhaltenVerb |
| otrębowy adjective związany z otrębami, dotyczący otrębów; zawierający otręby | die Kleie [der Kleie; die Kleien]Adjektiv |
| otręby (rolnictwo, rolniczy) (spożywczy) łuski nasion i zarodki ziarna pozostałe po jego zmieleniu, używane jako cenna pasza treściwa lub dodawane do potraw; noun | die Kleie [der Kleie; die Kleien]Substantiv |
| Ottawa (geografia, geograficzny) stolica Kanady; noun | der Ottawa [des Ottawa(s); —] (Fluss in Kanada)Substantiv |
| Otto noun imię męskie | der Otto [des Ottos; die Ottos]Substantiv |
| Otto noun nazwisko niemieckiego teologa; | der Otto [des Ottos; die Ottos]Substantiv |
| ottomański (dawniej, dawny) turecki z epoki Imperium Otomańskiego adjective | der Osmane [des Osmanen; die Osmanen]Adjektiv |
| Otton noun imię męskie; | der Otto [des Ottos; die Ottos]Substantiv |
| otucha noun nadzieja wynikająca z przekonania, że będzie lepiej | Zuversicht | MutSubstantiv |
| otulić ciepło phrase | einmummen [mummte ein; hat eingemummt]Phrase |
| otwarcie (szachy, pojęcie szachowe) początkowa faza partii szachów; noun | die Eröffnung [der Eröffnung; die Eröffnungen]Substantiv |
| otwarcie noun uroczystość założenia, uruchomienia czegoś | der Beginn [des Beginn(es); (Plural selten) die Beginne]Substantiv |
| otwarcie adverb w sposób otwarty, szczery, uczciwy, jawny | ehrlich | offenAdverb |
| otwartość noun cecha tego, co jest otwarte, skierowane do wszystkich | die Offenheit [der Offenheit; —]Substantiv |
| otwarty (informatyka, informatyczny) mający dostępny kod źródłowy adjective | offenAdjektiv |
| otwarty adjective niestawiający przeszkód do wejścia / przejścia, niczym nieokolony | offenAdjektiv |
| otwarty adjective o człowieku: nieukrywający swoich intencji, uczuć | offenAdjektiv |
