oka înseamnă în Germană
| Poloneză | Germană |
|---|---|
| Oka (geografia, geograficzny) (hydrologia, hydrologiczny) rzeka w Rosji, prawy i zarazem najdłuższy dopływ Wołgi; noun | OkaSubstantiv |
| okalać verb tworzyć obwódkę wokół czegoś; obramować | begrenzen [begrenzte; hat begrenzt]Verb |
| okamgnienie noun bardzo krótki czas, jak mrugnięcie okiem, chwila | der Augenblick [des Augenblick(e)s; die Augenblicke]Substantiv |
| okap (architektura, architektoniczny) dolna krawędź dachu, która wystaje poza obrys budynku; noun | Dachvorsprung | TraufeSubstantiv |
| okapi (zoologia, zoologiczny) brunatny ssak kopytny lasów tropikalnych o pręgowanych nogach; noun | das Okapi [des Okapis; die Okapis]Substantiv |
| okaryna (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) rodzaj fletu naczyniowego o jajowatym korpusie; noun | die Okarina [der Okarina; die Okarinen, die Okarinas]Substantiv |
| okazać verb | ausweisen [wies aus; hat ausgewiesen]Verb |
| okazać się verb | erweisen [erwies; hat erwiesen]Verb |
| okazały adjective mający imponujące rozmiary | prächtig [prächtiger; am prächtigsten]Adjektiv |
| okazały adjective odznaczający się przepychem | prächtig [prächtiger; am prächtigsten]Adjektiv |
| okaziciel noun człowiek okazujący, przedstawiający jakiś dokument, dowód | der Inhaber [des Inhabers; die Inhaber]Substantiv |
| okazja noun sytuacja sprzyjająca komuś lub czemuś | Gelegenheit | AnlassSubstantiv |
| okazja czyni złodzieja możliwość szybkiego, nieoczekiwanego wzbogacenia się jest pokusą do kradzieży | |
| okazjonalizm | |
| okazjonalny adjective dotyczący danej okazji | gelegentlichAdjektiv |
| okazjonalny adjective rzadko występujący | informell [informeller; am informellsten]Adjektiv |
| okazywać verb dawać się poznać jako ktoś lub coś; odnosić określony rezultat | |
| okazywać verb stawać się oczywistym | sich zeigenVerb |
| okazywać się | |
| adwokacina (pogardliwie, pogardliwy) kiepski adwokat noun | der Winkeladvokat [des Winkeladvokaten; die Winkeladvokaten]Substantiv |
| adwokacki adjective związany z adwokatem lub adwokaturą | |
| adwokat (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) prawnik udzielający porad i prowadzący sprawy klientów w sądzie; noun | Anwalt | RechtsanwaltSubstantiv |
| adwokat (przenośnie, przenośnia) rzecznik jakiejś sprawy noun | der Fürsprecher [des Fürsprechers; die Fürsprecher]Substantiv |
| adwokat Boga (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w Kościele katolickim: duchowny, który podczas procesu beatyfikacyjnego lub kanonizacyjnego ma za zadanie przedstawić cechy świadczące o tym, że dana osoba powinna być błogosławionym lub kanonizowanym noun | Anwalt GottesSubstantiv |
| adwokat diabła (kościelny) (potocznie, potoczny) duchowny, który w Kościele katolickim podczas procesu beatyfikacyjnego lub kanonizacyjnego, ma za zadanie wyszukiwać przyczyn przeciw wyniesieniu na ołtarze noun | Advocatus Diaboli | Anwalt des TeufelsSubstantiv |
| adwokat diabła (przenośnie, przenośnia) ktoś podający argumenty przeciwko temu, co sam uważa za słuszne noun | Advocatus Diaboli | Anwalt des TeufelsSubstantiv |
| adwokatka noun | die Anwältin [der Anwältin; die Anwältinnen]Substantiv |
| akcja na okaziciela (ekonomia, ekonomiczny) rodzaj akcji, na której nie ma oznaczonego właściciela – przeciwieństwo akcji imiennej; noun | die Inhaberaktie [der Inhaberaktie; die Inhaberaktien]Substantiv |
| alokacja (ekonomia, ekonomiczny) rozdzielenie środków produkcyjnych lub pieniędzy na różne cele, inne niż dotychczasowe noun | die Allokation [der Allokation; die Allokationen]Substantiv |
| alokacja noun planowe rozdysponowanie czegoś; | die Allokation [der Allokation; die Allokationen]Substantiv |
| anarchokapitalizm (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) ideologia propagująca anarchokapitalizm (1.1) noun | AnarchokapitalismusSubstantiv |
| anarchokapitalizm (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) teoretyczny ustrój polityczny oparty na braku państwa, wymianie własności prywatnej i wolnym rynku noun | AnarchokapitalismusSubstantiv |
| apokalipsa (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (biblijny) dzień ostateczny noun | die Apokalypse [der Apokalypse; die Apokalypsen]Substantiv |
| Apokalipsa noun | die Apokalypse [der Apokalypse; die Apokalypsen]Substantiv |
| Apokalipsa Świętego Jana noun | die Offenbarung [der Offenbarung; die Offenbarungen]Substantiv |
| apokaliptyczny adjective dotyczący apokalipsy, końca świata | apokalyptisch [apokalyptischer; am apokalyptischsten]Adjektiv |
| ara różowooka (ornitologia, ornitologiczny) Ara rubrogenys, gatunek ptaka z podrodziny papug neotropikalnych; noun | RotohraraSubstantiv |
| autokar (motoryzacja) autobus przeznaczony do długich podróży noun | der Reisebus [des Reisebusses; die Reisebusse]Substantiv |
| autokarowy adjective związany z autokarem, wykorzystujący autokar | Bus- | Reisebus-Adjektiv |
| autokatalityczny |
