dicţionar Polonez-German »

kosmo- înseamnă în Germană

PolonezăGermană
kosmo- pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z kosmosem

kosmo-

kosmobiologia

Astrobiologie

kosmodrom (astronautyka, astronautyczny) ośrodek, w którym przeprowadza się starty statków kosmicznych oraz starty i lądowania promów kosmicznych, w którym przygotowuje się i nadzoruje loty kosmiczne;
noun

das Kosmodrom [des Kosmodrom(e)s; die Kosmodrome]Substantiv

kosmogonia phrase

die Kosmogonie [der Kosmogonie; die Kosmogonien]Phrase

kosmogoniczny adjective
związany z kosmogonią, dotyczący kosmogonii

kosmogonischAdjektiv

kosmografia (filozofia, filozoficzny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wyobrażenie o świecie i jego funkcjonowaniu charakterystyczne dla konkretnej religii lub systemu filozoficznego
noun

die Kosmografie [der Kosmografie; die Kosmografien]Substantiv

kosmografia (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) dawna nauka badająca strukturę i ewolucję wszechświata
noun

die Kosmografie [der Kosmografie; die Kosmografien]Substantiv

kosmolog noun
specjalista w dziedzinie kosmologii

Kosmologe | KosmologinSubstantiv

kosmologia (astronomia, astronomiczny) dział astronomii, który zajmuje się kosmosem; nauka o wszechświecie;
noun

die Kosmologie [der Kosmologie; die Kosmologien]Substantiv

kosmologiczny adjective
związany z kosmologią, dotyczący kosmologii

kosmologischAdjektiv

kosmonauta noun
człowiek, który wziął udział w podróży kosmicznej

der Kosmonaut [des Kosmonauten; die Kosmonauten]Substantiv

kosmonautka noun
kobieta, która wzięła udział w podróży kosmicznej

KosmonautinSubstantiv

kosmopolita noun
człowiek nieuznający jakiegokolwiek obywatelstwa, a jedynie światowe

Kosmopolit | WeltbürgerSubstantiv

kosmopolityczny adjective
nieczujący związku z żadnym państwem (miejscem) w szczególności

kosmopolitischAdjektiv

kosmos (astronomia, astronomiczny) przestrzeń poza obszarem ziemskiej atmosfery;
noun

der Kosmos [des Kosmos; —]Substantiv