im înseamnă în Germană
| Poloneză | Germană |
|---|---|
| imitacja noun czynność polegająca na udawaniu, naśladowaniu czegoś; naśladowanie | die Imitation [der Imitation; die Imitationen]Substantiv |
| imitacja noun rzecz udająca, naśladująca inną rzecz | die Imitation [der Imitation; die Imitationen]Substantiv |
| imitować verb naśladować coś lub kogoś | imitieren [imitierte; hat imitiert]Verb |
| immanentny (książkowy) taki, który nie wynika z działań zewnętrznych, tkwiący w naturze czegoś; zawarty w czymś adjective | immanent | innewohnendAdjektiv |
| immatrykulacja (edukacja, edukacyjny) (studencki) wpisanie kogoś w poczet studentów uczelni wyższej noun | die Immatrikulation [der Immatrikulation; die Immatrikulationen]Substantiv |
| immatrykulacja noun uroczystość przyjęcia studentów na pierwszy rok studiów | die Immatrikulation [der Immatrikulation; die Immatrikulationen]Substantiv |
| immatrykulować verb | immatrikulieren [immatrikulierte; hat immatrikuliert]Verb |
| immoralista (filozofia, filozoficzny) zwolennik immoralizmu noun | der ImmoralistSubstantiv |
| immoralista noun mężczyzna nie uznający norm moralnych | der ImmoralistSubstantiv |
| immoralizm noun nieuznawanie norm moralnych | der Immoralismus [des Immoralismus; —]Substantiv |
| immoralny adjective niepowiązany z jakimikolwiek normami moralnymi lub niezgodny z nimi | sittenlosAdjektiv |
| immunitet (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przywilej wyłączenia spod prawa ogólnego, który do czasu uchylenia blokuje odpowiedzialność karną; udzielany bywa zwykle ważnym urzędnikom państwowym, sędziom, dyplomatom, parlamentarzystom noun | die Immunität [der Immunität; die Immunitäten]Substantiv |
| immunologia (medycyna, medyczny) (biologia, biologiczny) nauka o mechanizmach odpornościowych organizmu; noun | die Immunologie [der Immunologie; —]Substantiv |
| immunologiczny adjective związany z immunologią, dotyczący immunologii | immunologischAdjektiv |
| immunosupresja (medycyna, medyczny) spowalnianie procesu, podczas którego wytwarzane są przeciwciała i komórki odpornościowe, najczęściej farmakologicznie, za pomocą leków immunosupresyjnych; noun | ImmunsuppressionSubstantiv |
| immunoterapia (medycyna, medyczny) leczenie mające na celu podniesienie lub osłabienie naturalnej odporności organizmu; noun | ImmuntherapieSubstantiv |
| impala (zoologia, zoologiczny) Aepyceros melampus, gatunek afrykańskiej antylopy; noun | die Impala [der Impala; die Impalas]Substantiv |
| impala (zoologia, zoologiczny) antylopa z gatunku impali (1.1) noun | die Impala [der Impala; die Impalas]Substantiv |
| impas noun zastój, matnia | der Holzweg [des Holzweg(e)s; die Holzwege]Substantiv |
| impeachment (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) procedura formalnego oskarżenia o przestępstwo osoby mającej immunitet i zajmującej wysokie stanowisko państwowe; noun | Amtsenthebungsverfahren | ImpeachmentSubstantiv |
| impedancja noun | die Impedanz [der Impedanz; die Impedanzen]Substantiv |
| imperator (historia, historyczny, historycznie) w starożytnym Rzymie: dowódca wojskowy noun | der Kaiser [des Kaisers; die Kaiser]Substantiv |
| imperatorski (historia, historyczny, historycznie) związany z imperatorem, dotyczący imperatora (np. imperatora Rosji) adjective | imperialAdjektiv |
| imperatyw noun nakaz, zwłaszcza moralny | das Muss [des Muss; —]Substantiv |
| imperialista (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zwolennik imperializmu noun | der Imperialist [des Imperialisten; die Imperialisten]Substantiv |
| imperialistyczny adjective dotyczący imperializmu albo imperialistów; będący wyrazem działań mających na celu podporządkowanie świata | imperialistisch [imperialistischer; am imperialistischsten]Adjektiv |
| imperializm (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) polityka zagraniczna oparta o militaryzm, dążenie do podporządkowania sobie innych krajów, stania się imperium noun | der Imperialismus [des Imperialismus; die Imperialismen]Substantiv |
| imperialny adjective dotyczący imperium, charakterystyczny dla imperium | imperialAdjektiv |
| imperium noun wielkie i potężne państwo, które podporządkowuje sobie inne kraje | das Imperium [des Imperiums; die Imperien]Substantiv |
| Imperium Osmańskie (historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo istniejące od końca XIII wieku do 1922 roku na terenie północno-wschodniej Europy, Afryki Północnej i Azji Zachodniej; noun | Osmanisches ReichSubstantiv |
| Imperium Rzymskie (historia, historyczny, historycznie) starożytne państwo obejmujące obszary basenu Morza Śródziemnego noun | das RömerreichSubstantiv |
| impertynencja noun obraźliwe, aroganckie lub niekulturalne słowa czy zachowanie skierowane wobec kogoś | die Impertinenz [der Impertinenz; die Impertinenzen]Substantiv |
| impertynent noun osoba zachowująca się niegrzecznie, arogancko, obraźliwie lub bezczelnie | der Flegel [des Flegels; die Flegel]Substantiv |
| impet noun | der Drang [des Drang(e)s; die Dränge]Substantiv |
| impet noun siła rozpędu | AnschubSubstantiv |
| impet noun szybki ruch | AnschubSubstantiv |
| implant noun ciało obce wszczepiane do organizmu w celu odtworzenia naturalnej funkcji lub estetyki uszkodzonego organu; | das Implantat [des Implantat(e)s; die Implantate]Substantiv |
| implant piersi | |
| implementacja (publikatory) (urzędowy) wdrożenie czegoś w życie; noun | die Implementierung [der Implementierung; die Implementierungen]Substantiv |
| implikacja noun następstwo, konsekwencja | -enSubstantiv |
