im înseamnă în Germană
| Poloneză | Germană |
|---|---|
| im im… tym – wskazuje zwiększanie się jednej cechy wraz ze wzrostem drugiej lub proporcjonalną zależność jednej zmiany względem drugiej | |
| imadło (technologia, technika, techniczny) przyrząd, który służy do mocowania przedmiotów poddawanych obróbce lub w trakcie montażu; noun | der Schraubstock [des Schraubstock(e)s; die Schraubstöcke]Substantiv |
| image noun | das Image [des Image(s); die Images]Substantiv |
| imaginacja noun wytwór wyobraźni, przedstawienie sobie czegoś | die Fantasie [der Fantasie; die Fantasien]Substantiv |
| imaginacja noun zdolność do tworzenia obrazów za pomocą wyobraźni; fantazjowanie | die Einbildungskraft [der Einbildungskraft; —]Substantiv |
| imago (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) owad dorosły, ostateczna postać owada; noun | VollkerfSubstantiv |
| imago (psychologia, psychologiczny) idealny obraz określonej osoby wytworzony we wczesnym dzieciństwie, projektowany później na inne osoby z otoczenia noun | VollkerfSubstantiv |
| imam noun uczony duchowny muzułmański, przywódca religijny; | der ImamSubstantiv |
| imbecyl (medycyna, medyczny) ktoś z niedorozwojem umysłowym noun | BlödsinnigerSubstantiv |
| imbecyl (potocznie, potoczny) (obraźliwie) głupek noun | BehinderterSubstantiv |
| imbir (botanika, botaniczny) Zingiber Boehm., rodzaj roślin wieloletnich, pochodzących z Azji i Australii; noun | der Ingwer [des Ingwers; die Ingwer]Substantiv |
| imbir (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) przyprawa z imbiru lekarskiego, Zingiber officinale Rosc., w formie świeżego kłącza lub proszku noun | der Ingwer [des Ingwers; die Ingwer]Substantiv |
| imbryk (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) naczynie z pokrywką i z dodatkową rurką zakończoną dzióbkiem służące do gotowania wody, zaparzania herbaty itp. noun | die Teekanne [der Teekanne; die Teekannen]Substantiv |
| Imeretia (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna w zachodniej Gruzji noun | ImeretienSubstantiv |
| imieniem | |
| imieniny noun dzień patrona określonego imienia; dzień, który jest świętem dla osób o danym imieniu; | der Namenstag [des Namenstag(e)s; die Namenstage]Substantiv |
| imienniczka noun kobieta lub dziewczyna mająca takie samo imię lub nazwisko, jak inna osoba | NamensvetterinSubstantiv |
| imiennie adverb określając kogoś z imienia (i nazwiska) | nämlichAdverb |
| imiennik noun ktoś, kto ma takie samo imię, jak dana osoba | der Namensvetter [des Namensvetters; die Namensvettern]Substantiv |
| imienny (językoznawstwo, językoznawczy) dotyczący części mowy odmieniającej się przez przypadki adjective | Nominal-Adjektiv |
| imienny adjective związany z imieniem i nazwiskiem; wskazujący kogoś z imienia i nazwiska; zawierający nazwisko | namentlichAdjektiv |
| imiesłowowy | |
| imiesłów (gramatyka) forma czasownika używana jako przymiotnik lub przysłówek; noun | Partizip | MittelwortSubstantiv |
| imiesłów przymiotnikowy bierny (gramatyka) forma czasownika, która odnosi się do przedmiotu czynności, której przedmiot ten został poddany, np. widziany, pisany, myty; noun | 2. PartizipSubstantiv |
| imiesłów przymiotnikowy czynny (gramatyka) imiesłów, który określa podmiot zdania jako wykonawcę innej czynności, równoczesnej z czynnością orzeczenia zdania noun | das Mittelwort [des Mittelwort(e)s; die Mittelwörter]Substantiv |
| imiesłów przymiotnikowy przeszły (gramatyka) imiesłów, który określa podmiot zdania jako cel innej czynności, która została wykonana na podmiocie przed czynnością orzeczenia zdania noun | Partizip Perfekt | PerfektpartizipSubstantiv |
| imiesłów przysłówkowy współczesny (gramatyka) imiesłów, który określa czynność, którą wykonuje podmiot równocześnie z czynnością orzeczenia zdania noun | das Gerundium [des Gerundiums; die Gerundien]Substantiv |
| imigracja noun napływ cudzoziemców do jakiegoś kraju w celu osiedlenia się w nim | Einwanderung | Immigration | ZuwanderungSubstantiv |
| imigracyjny adjective związany z imigracją, należący do niej | die Einwanderung [der Einwanderung; die Einwanderungen]Adjektiv |
| imigrant noun osoba przybywająca do jakiegoś kraju w celu osiedlenia się w nim | Einwanderer | Immigrant | ZuwandererSubstantiv |
| imigrować verb przybywać do obcego kraju w celu osiedlenia | immigrieren [immigrierte; ist immigriert]Verb |
| imitacja (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) technika polifoniczna polegająca na powtórzeniu melodii z jednego głosu przez inny; noun | die Imitation [der Imitation; die Imitationen]Substantiv |
| imitacja noun czynność polegająca na udawaniu, naśladowaniu czegoś; naśladowanie | die Imitation [der Imitation; die Imitationen]Substantiv |
| imitacja noun rzecz udająca, naśladująca inną rzecz | die Imitation [der Imitation; die Imitationen]Substantiv |
| imitować verb naśladować coś lub kogoś | imitieren [imitierte; hat imitiert]Verb |
| imię (przestarzałe, przestarzały) rzeczownik (imię rzeczowne), przymiotnik (imię przymiotne), liczebnik (imię liczbowe), zaimek lub imiesłów; noun | Nomen | Namenwort | NennwortSubstantiv |
| imię noun imię (1.1) i nazwisko | der Name [des Namens; die Namen]Substantiv |
| imię noun indywidualna nazwa osoby i stworzeń wyższych (anioła, boga, diabła itd.), zwierzęcia, rośliny itp.; | Name | VornameSubstantiv |
| imię chrzcielne noun | der Taufname [des Taufnamens; die Taufnamen]Substantiv |
| imię chrzestne noun | der Taufname [des Taufnamens; die Taufnamen]Substantiv |
