Poloneză | Germană |
---|---|
dzicz noun | die Wildheit [der Wildheit; die Wildheiten]Substantiv |
dzicz noun odludne, nieuprawiane miejsce | die Wildnis [der Wildnis; die Wildnisse]Substantiv |
dziczek phrase | der Frischling [des Frischlings; die Frischlinge]Phrase |
dziczyzna (spożywczy) mięso z ubitej zwierzyny łownej noun | das Wildbret [des Wildbrets; —]Substantiv |
bezdziedziczny (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) nieodziedziczony przez nikogo adjective | erbenlos | unvererbtAdjektiv |
czynnik dziedziczny phrase | der Erbfaktor [des Erbfaktors; die Erbfaktoren]Phrase |
dziedziczenie (rzeczownik odczasownikowy) od dziedziczyć noun | die Erbschaft [der Erbschaft; die Erbschaften]Substantiv |
dziedziczność (biologia, biologiczny) zespół procesów zachodzących podczas powstawania i rozwoju osobniczego organizmów, prowadzący do odtwarzania cech organizmów rodzicielskich; noun | HeritabilitätSubstantiv |
dziedziczność (historia, historyczny, historycznie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przekazywalność czegoś na podstawie spadku lub następstwa po przodkach noun | HeritabilitätSubstantiv |
dziedziczność noun cecha tego, co jest dziedziczne | HeritabilitätSubstantiv |
dziedziczny adjective przekazywany przez przodków lub przejęty od nich | Erb-Adjektiv |
dziedziczyć verb być uprawnionym do takiego otrzymania | erben [erbte; hat geerbt]Verb |
dziedziczyć verb o potomstwie organizmów żywych: przejmować cechy przodka | erben [erbte; hat geerbt]Verb |
dziedziczyć verb otrzymywać majątek (spadek) lub tytuł szlachecki po czyjejś śmierci | erben [erbte; hat geerbt]Verb |
Rudziczka (geografia, geograficzny) wieś w Polsce w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Prudnik; noun | RiegersdorfSubstantiv |
wydziedziczyć (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) pozbawić praw do dziedziczenia, do przysługującego spadku verb | enterben [enterbte; hat enterbt]Verb |
zdziczały adjective który zdziczał | verwildertAdjektiv |