dicţionar Polonez-German »

dok înseamnă în Germană

PolonezăGermană
dok (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) basen portowy lub pływająca konstrukcja, zapewniające utrzymanie położenia statku w stałej pozycji
noun

das Dock [des Dock(e)s; die Docks, die Docke]Substantiv

dokazywać (książkowy) osiągać zamierzony cel
verb

zustande bringen (Von Duden empfohlene Schreibung) (Alternative Schreibung: zu Stande bringen)Verb

dokazywać (potocznie, potoczny) bawić się w sposób nieskrępowany, płatać figle
verb

herumtollen [tollte herum; ist herumgetollt]Verb

dokonanie noun
osiągnięcie, sukces

die Errungenschaft [der Errungenschaft; die Errungenschaften]Substantiv

dokonany (gramatyka) opisujący czynność, która się zakończyła
adjective

perfektivAdjektiv

dokonać verb
wykonać, stworzyć coś ważnego, istotnego dla jakiejś dziedziny

erschaffen | verwirklichenVerb

dokonać verb
zrobić coś do końca, wykonać jakąś funkcję, czynność

vollenden | abschließenVerb

dokonać fuzji verb

fusionieren [fusionierte; hat fusioniert]Verb

dokonywać verb

abschreiten [schritt ab; ist abgeschritten]Verb

dokończyć verb

beenden [beendete; hat beendet]Verb

dokrętka (technologia, technika, techniczny) nakrętka zabezpieczająca śrubę przed odkręceniem się
noun

die GegenmutterSubstantiv

doksografia

Doxographie

doktor (potocznie, potoczny) (grzecznościowy) lekarz
noun

der Doktor [des Doktors; die Doktoren]Substantiv

doktor noun
stopień naukowy;

der Doktor [des Doktors; die Doktoren]Substantiv

doktor honoris causa (edukacja, edukacyjny) akademicki tytuł honorowy nadawany osobom szczególnie zasłużonym;
noun

der Ehrendoktor [des Ehrendoktors; die Ehrendoktoren]Substantiv

doktorant noun
osoba na studiach doktoranckich, ubiegająca się o stopień naukowy doktora

der Doktorand [des Doktoranden; die Doktoranden]Substantiv

doktorantka noun
forma żeńska od: doktorant

die Doktorandin [der Doktorandin; die Doktorandinnen]Substantiv

doktorat (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) uzyskany stopień doktora w danej dziedzinie
noun

das Doktorat [des Doktorat(e)s; die Doktorate]Substantiv

doktorski (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) związany z doktorem, ze stopniem doktora; należący do doktora
adjective

Doktor-Adjektiv

doktryna noun
podstawowe założenia i twierdzenia jakiejś dziedziny wiedzy lub ideologii

die Doktrin [der Doktrin; die Doktrinen]Substantiv

doktrynalny adjective
dotyczący doktryny

doktrinalAdjektiv

doktryner (książkowy) (pejoratywnie, pejoratywny) osoba uporczywie trzymająca się wyznawanych doktryn, mająca skostniałe poglądy i hołdująca nieadekwatnym do rzeczywistości zasadom
noun

DoktrinärSubstantiv

doktrynerski (książkowy) (pejoratywnie, pejoratywny) charakterystyczny dla doktrynera lub doktrynerstwa
adjective

doktrinärAdjektiv

doktrynerstwo (książkowy) (pejoratywnie, pejoratywny) postawa polegająca na uporczywym trwaniu przy wyznawanych doktrynach, skostniałych poglądach, nieadekwatnych do rzeczywistości zasadach
noun

der Doktrinarismus [des Doktrinarismus; —]Substantiv

Dokuczajewsk (geografia, geograficzny) miasto na Ukrainie w obwodzie donieckim;
noun

DokutschajewskSubstantiv

dokuczanie noun
wyrządzanie przykrości komuś

die Belästigung [der Belästigung; die Belästigungen]Substantiv

dokuczać verb
sprawiać przykrość, kłopoty lub ból

quälen | ärgernVerb

dokuczliwy adjective
lubiący dokuczać

der Plagegeist [des Plagegeist(e)s; die Plagegeister]Adjektiv

dokuczliwy adjective
przykry do znoszenia, trudny do wytrzymania, dotkliwy

KeppelweibAdjektiv

dokument noun
materiał w postaci papierowej potwierdzający coś;

Dokument | UnterlagenSubstantiv

dokument noun
pismo urzędowe stwierdzające tożsamość

Ausweispapier | PapierSubstantiv

dokumentacja noun
zbiór dokumentów służących do uzasadnienia bądź udowodnienia czegoś

Dokumentation | Dokumentierung | NachweisSubstantiv

dokumentalny adjective
opierający się na dokumentach lub faktach wziętych z życia, (także, też) mający wartość dokumentu

DokuAdjektiv

dokumentować verb
składać dowody; zbierać i przedstawiać dokumenty na potwierdzenie czegoś

dokumentieren | beurkundenVerb

dokumentować verb
stanowić dokument; potwierdzać daną sprawę

belegen | bezeugenVerb

dokąd pronoun
… pytajny, służący do pytania o długość trwania jakiejś czynności

bis wann | wie langePronomen

dokąd pronoun
… pytajny, służący do pytania o miejsce, w którego kierunku odbywa się ruch

wohinPronomen

dokąd pronoun
… względny, służący do łączenia zdania głównego z podrzędnym, gdy zdanie podrzędne określa miejsce, w którego kierunku odbywa się ruch

wohinPronomen

dokądś pronoun
…w wyrażeniu zastępujący kierunek dokładnie nieznany, będący jednocześnie celem

irgendwohinPronomen

dokładać verb

nachgeben [gab nach; hat nachgegeben]Verb

12