Olandeză | Germană |
---|---|
jong bijvoeglijk naamwoord | jugendlich [jugendlicher; am jugendlichsten]Adjektiv jung [jünger; am jüngsten]Adjektiv |
jong m | der Abkomme [des Abkommen; die Abkommen]Substantiv der Abkömmling [des Abkömmlings; die Abkömmlinge]Substantiv der Ableger [des Ablegers; die Ableger]Substantiv der SproßSubstantiv der SprößlingSubstantiv |
jongedame substantief | die Jungfrau [der Jungfrau; die Jungfrauen, —]Substantiv |
jongeheer m | der Jüngling [des Jünglings; die Jünglinge]Substantiv |
jongeling m | der Jüngling [des Jünglings; die Jünglinge]Substantiv |
jongen m | der Junge [des Jungen; die Jungen, die Jungs, die Jungens]Substantiv der Knabe [des Knaben; die Knaben]Substantiv |
jonggehuwde substantief | die Braut [der Braut; die Bräute]Substantiv |
jonggezel m | der Hagestolz [des Hagestolzes; die Hagestolze]Substantiv der Junggeselle [des Junggesellen; die Junggesellen]Substantiv |
jongleren werkwoord | gaukeln [gaukelte; hat/ist gegaukelt]Verb |
jongleren v | jonglieren [jonglierte; hat jongliert]Verb |
jongleur [jongleurs] m | der Jongleur [des Jongleurs; die Jongleure]Substantiv |
jongstgeleden | |
jongstgeleden bijvoeglijk naamwoord | letzteAdjektiv |
kwajongensstreek substantief | die Büberei [der Büberei; die Bübereien]Substantiv |
schooljongen m | der Schüler [des Schülers; die Schüler]Substantiv |
weesjongen m | die Waise [der Waise|Waisen; die Waisen]Substantiv der Waisenknabe [des Waisenknaben; die Waisenknaben]Substantiv |