jung înseamnă în Olandeză

Germană	Olandeză
jung [jünger; am jüngsten] Adjektiv	jeugdigbijvoeglijk naamwoord jongbijvoeglijk naamwoord prilbijvoeglijk naamwoord
der Junge [des Jungen; die Jungen, die Jungs, die Jungens] Substantiv	jongenm knaapm
die Jungfrau [der Jungfrau; die Jungfrauen, —] Substantiv	jongedamesubstantief maagdsubstantief
jungfräulich [jungfräulicher; am jungfräulichsten] Adjektiv	maagdelijkbijvoeglijk naamwoord ongereptbijvoeglijk naamwoord
die Jungfräulichkeit [der Jungfräulichkeit; —] Substantiv	maagdelijkheidsubstantief onbevlektheidsubstantief
der Junggeselle [des Junggesellen; die Junggesellen] Substantiv	celibatairm jonggezelm vrijgezelm
Wasserjungfer	juffertjesubstantief libelv waterjufferv

Istoricul cautarilor