dicţionar German-Turc »

an înseamnă în Turcă

GermanăTurcă
anführen [führte an; hat angeführt] Verb

başında bulunmakverb

kumanda etmekverb

der Anführer [des Anführers; die Anführer] Substantiv
m

öndernoun

die Anführung [der Anführung; die Anführungen] Substantiv
f

alıntınoun

önderliknoun

Anführungen pl

alıntı

önderlik

das Anführungszeichen [des Anführungszeichens; die Anführungszeichen] Substantiv
n

tırnak işaretinoun

die Angabe [der Angabe; die Angaben] Substantiv
f

beyannoun

fiyakanoun

ifadenoun

palavranoun

Angaben pl

beyan

fiyaka

ifade

palavra

angeben

bildirmek

böbürlenmek

gammazlamak

hava atmak

ihbar etmek

söylemek

vermek

der Angeber [des Angebers; die Angeber] Substantiv
pl m

palavracınoun

angeblich Adjektiv

güyaadjective

sözdeadjective

angeboren Adjektiv

anadan doğmaadjective

doğuştanadjective

das Angebot [des Angebots/Angebotes; die Angebote] Substantiv
n

arznoun

önerinoun

sununoun

Angebote pl

arz

öneri

sunu

angebracht [angebrachter; am angebrachtesten] Adjektiv

uygunadjective

yerindeadjective

angehen [ging an; hat/ist angegangen jemanden um etwas] Verb

başlamakverb

ilgisi olmakverb

ilişkili bulunmakverb

angreifen [griff an; hat angegriffen] (Akkusativ) Phrase

dokunmakverb

4567