dicţionar German-Turc »

an înseamnă în Turcă

GermanăTurcă
andeuten [deutete an; hat angedeutet] Phrase

göstermekverb

ima etmekverb

işaretle anlatmakverb

sezdirmekverb

die Andeutung [der Andeutung; die Andeutungen] Substantiv
f

göstermenoun

imanoun

işaretnoun

Andeutungen pl

gösterme

ima

işaret

andrehen [drehte an; hat angedreht] Verb

açmakverb

yakmakverb

aneignen [sich aneignen]

benimsemek

aneignen

edinmek

aneinander Adverb

yan yanaadverb

die Anekdote [der Anekdote; die Anekdoten] Substantiv

anekdotnoun

hikâyenoun

die Anekdote [der Anekdote; die Anekdoten] Substantiv
f

fıkranoun

Anekdoten

fıkra

die Anemone [der Anemone; die Anemonen] Substantiv

anemonnoun

anerkennen [anerkannte/erkannte an; hat anerkannt] Verb

onaylamakverb

tanımakverb

die Anerkennung [der Anerkennung; die Anerkennungen] Substantiv
f

onaynoun

tanımanoun

Anerkennungen pl

onay

tanıma

Aneurysma

anevrizma

anfahren

çarpmak

harekete geçmek

Anfäll (hek.)

nöbet

der Anfall [des Anfalls/Anfalles; die Anfälle] Substantiv

hücumnoun

saldırışnoun

Anfäll

kriz

der Anfall [des Anfalls/Anfalles; die Anfälle] Substantiv
m (hek.)

nöbetnoun

der Anfall [des Anfalls/Anfalles; die Anfälle] Substantiv
m

kriznoun

anfallen

saldırmak

anfällig

kolay hastalanan

der Anfang [des Anfang(e)s; die Anfänge] Substantiv
m

başlangıçnoun

Anfänge pl

başlangıç

anfangen

başlamak

2345