dicţionar German-Român »

spitze înseamnă în Română

GermanăRomână
die Spitze [der Spitze; die Spitzen] Substantiv

vârf◼◼◼substantiv

dantelă◼◼◻substantiv

lider◼◼◻substantiv

punct◼◼◻substantiv

cap◼◼◻substantiv

munte◼◼◻substantiv

nas◼◼◻substantiv

avangardă◼◼◻substantiv

culme◼◻◻substantiv

șef◼◻◻substantiv

elită◼◻◻substantiv

piron◼◻◻substantiv

sfârșit◼◻◻substantiv

ciorap◼◻◻substantiv

ghimpe◼◻◻substantiv

cioc◼◻◻substantiv

căpetenie◼◻◻substantiv

pula◼◻◻substantiv

spic◼◻◻substantiv

bacșiș◼◻◻substantiv

chiriesubstantiv

der Spitz [des Spitzes; die Spitze] Substantiv

ascuțit◼◼◼substantiv

nas◼◼◻substantiv

cald◼◼◻substantiv

excitat◼◼◻substantiv

fix◼◻◻substantiv

trestie◼◻◻substantiv

stuf◼◻◻substantiv

potaiesubstantiv

der Spitzel [des Spitzels; die Spitzel] Substantiv

informator◼◼◼substantiv

turnător◼◼◼substantiv

turna◼◻◻substantiv

ciripitor◼◻◻substantiv

iarbă◼◻◻substantiv

ureche◼◻◻substantiv

cui◼◻◻substantiv

șobolan◼◻◻substantiv

spitzen [spitzte; hat gespitzt] Verb

ascuți◼◼◼verbă

toci◼◼◻verbă

die Spitzengruppe [der Spitzengruppe; die Spitzengruppen] Substantiv

elită◼◼◼substantiv

12