vater înseamnă în Poloneză
| Germană | Poloneză |
|---|---|
| der Vater [des Vaters; die Väter] Substantiv | ojciec(biologia, biologiczny) samiec mający potomstwo ojciec(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) forma tytularna zakonników, rzadziej księży; ojciecnoun |
| Vater | Pater Substantiv | ojciecnoun |
| Vaterficker Substantiv | ojcojebca(wulgarnie, wulgaryzm) mężczyzna penertujący analnie własnego ojca |
| Vaterland | Heimat Substantiv | ojczyznanoun |
| der Vatermörder [des Vatermörders; die Vatermörder] Substantiv | ojcobójca(książkowy) zabójca własnego ojca |
| die Vaterschaft [der Vaterschaft; die Vaterschaften] Substantiv | ojcostwonoun |
| Vaterschaftsurlaub Substantiv | urlop ojcowski(potocznie, potoczny) urlop, z którego korzysta ojciec noworodka lub niemowlęcia w celu sprawowania nad nim opieki urlop ojcowski(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) urlop udzielany ojcu dziecka w wymiarze do 2 tygodni, przysługujący do ukończenia przez dziecko 12 miesiąca życia albo urlop udzielany ojcu dziecka przysposobionego |
| das Vaterunser [des Vaterunsers; die Vaterunser] Substantiv | Modlitwa Pańska(biblijny) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) modlitwa, której Chrystus nauczył apostołów; Ojcze Nasznoun Ojcze nasz(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) modlitwa chrześcijańska zaczynająca się od słów „Ojcze nasz”; ojczenasz(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) modlitwa chrześcijan zaczynająca się od słów „Ojcze nasz” |
| der Altvater Substantiv | Wszechojciec(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (mitologia, mitologiczny) przydomek głównego bóstwa w panteonie lub boga-stwórcy, w szczególności Odyna |
| der Beichtvater [des Beichtvaters; die Beichtväter] Substantiv | spowiednik(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) duchowny wysłuchujący spowiedzi; |
| Betreuer | Doktorvater Substantiv | promotornoun |
| Gott der Vater Substantiv | Bóg Ojciec(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie: pierwsza osoba Trójcy Świętej; |
| Grossvater Substantiv | dziad(przestarzałe, przestarzały) (podniośle) dziadek |
| der Großvater [des Großvaters; die Großväter] Substantiv | dziadek macierzysty(przestarzałe, przestarzały) ojciec matki dziadek ojczysty(dawniej, dawny) ojciec ojca |
| Großvater | Opa Substantiv | dziadeknoun dziadeknoun |
| im Namen des Vaters, des Sohnes und des Heiligen Geistes Interjection | w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) chrześcijańskie wezwanie rozpoczynające modlitwę |
| der Kirchenvater [des Kirchenvaters; die Kirchenväter] Substantiv | ojciec Kościoła(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) starożytny pisarz lub teolog chrześcijański; |
| Mutter, Vater, Kind Adjektiv | housowy(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dotyczący muzyki house |
| Opa | Großvater Substantiv | dziadek(potocznie, potoczny) starszy pan, mężczyzna w podeszłym wieku |
| privat [privater; am privatesten] Adjektiv | prywatny(informatyka, informatyczny) o dostępie ograniczonym do metod z tej samej klasy prywatnyadjective prywatnyadjective |
| der Schwiegervater [des Schwiegervaters; die Schwiegerväter] Substantiv | teśćnoun |
| der Stammvater [des Stammvaters; die Stammväter] Substantiv | ojciec rodunoun |
| der Stiefvater [des Stiefvaters; die Stiefväter] Substantiv | ojczym(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) mąż matki, który nie jest ojcem biologicznym |
| der Urgroßvater [des Urgroßvaters; die Urgroßväter] Substantiv | pradziadnoun |
| Urgroßvater | Urgrossvater Substantiv | pradziadeknoun |
| der Ururgroßvater [des Ururgroßvaters; die Ururgroßväter] Substantiv | prapradziadnoun prapradziadnoun prapradziadeknoun |
| der Urvater [des Urvaters; die Urväter] Substantiv | praojciecnoun |
| wie der Vater, so der Sohn | jaki ojciec, taki synsyn, kiedy dorośnie, będzie zachowywać się podobnie, jak obecnie jego ojciec |
