selig înseamnă în Poloneză
| Germană | Poloneză |
|---|---|
| selig [seliger; am seligsten] Substantiv | błogosławiony(kościelny) ktoś zmarły uznany przez kościół lub społeczność za godnego kultu; |
| selig [seliger; am seligsten] Adjektiv | świętej pamięciadjective |
| seligen Angedenkens | |
| seligsprechen [sprach selig; hat seliggesprochen] Verb | beatyfikować(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) oficjalnie ogłaszać kogoś błogosławionym |
| Seligmannit Substantiv | seligmannit(mineralogia, mineralogiczny) minerał z gromady siarczków; |
| die Seligsprechung [der Seligsprechung; die Seligsprechungen] Substantiv | beatyfikacja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) oficjalne uznanie przez Kościół katolicki lub Cerkiew zmarłej osoby za błogosławioną i zezwolenie na jej lokalny kult; |
| mühselig [mühseliger; am mühseligsten] Adjektiv | żmudnyadjective |
| schusselig [schusseliger; am schusseligsten] Adjektiv | roztrzepanyadjective |
| unglückselig [unglückseliger; am unglückseligsten] Adjektiv | nieszczęsnyadjective |
| Böswilligkeit | Feindseligkeit Substantiv | złowrogośćnoun |
| Erlöser | Seligmacher Substantiv | Zbawiciel(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie Chrystus (jeden z tytułów Jezusa) |
| feindlich | feindselig Adjektiv | wrogiadjective |
| gesprächig | geschwätzig | redselig | schwatzhaft Adjektiv | gadatliwyadjective |
| Gesprächigkeit | Redseligkeit Substantiv | rozmownośćnoun |
| Glück | Seligkeit Substantiv | szczęścienoun |
| glückselig machen Verb | rozanielaćverb |
| die Habseligkeit [der Habseligkeit; die Habseligkeiten] Substantiv | bambetlenoun manatkinoun |
| unfreundlich | feindlich | feindselig | antagonistisch Adjektiv | nieprzyjaznyadjective |
