polo înseamnă în Poloneză
| Germană | Poloneză |
|---|---|
| das Polo [des Polos; —] Substantiv | polo(motoryzacja) model samochodu marki Volkswagen Polo; polo(sport, sportowy) gra drużynowa rozgrywana konno, w której za pomocą długich kijów dąży się do umieszczenia drewnianej kuli w bramce przeciwnej drużyny; |
| polonisieren Verb | polonizować(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) narzucać polskość, przymuszać kogoś do zostania Polakiem, zmieniać coś na polskie |
| Polonisieren Substantiv | polonizacja(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) narzucanie lub przyswajanie kultury polskiej i języka polskiego; polonizacjanoun |
| Polonistik Substantiv | polonistyka(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) dyscyplina humanistyczna zajmująca się literaturą polską i językiem polskim |
| das Polonium [des Poloniums; —] Substantiv | polon(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny promieniotwórczy o symbolu Po i liczbie atomowej 84; |
| Polonäse | Polonaise Substantiv | polonez(choreografia, choreograficzny) tradycyjny, ludowy taniec polski w metrum 3/4; |
| Poloshirt Substantiv | polonoun |
| der Anthropologe [des Anthropologen; die Anthropologen] Substantiv | antropolog(antropologia, antropologiczny) (biologia, biologiczny) badacz rozwoju i zróżnicowania jednostek ludzkich, gatunku ludzkiego oraz ludzkich społeczności; |
| Anthropologie | Menschenkunde Substantiv | antropologia(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) nauka o człowieku; |
| anthropologisch Adjektiv | antropologicznyadjective |
| Apolog Substantiv | apolog(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) krótki utwór prozą lub wierszem o charakterze dydaktyczno-moralizatorskim, często alegoryczny; |
| der Apologet [des Apologeten; die Apologeten] Substantiv | apologetanoun apologetyknoun |
| die Apologetik Substantiv | apologetykanoun |
| die Apologie [der Apologie; die Apologien] Substantiv | apologianoun |
| die Hippologie [der Hippologie; —] Substantiv | hipologia(zoologia, zoologiczny) nauka o koniu domowym; |
| der Kupolofen [des Kupolofens; die Kupolöfen] Substantiv | żeliwiaknoun |
| Netzwerktopologie | |
| Paläoanthropologe Substantiv | paleoantropolog(antropologia, antropologiczny) (biologia, biologiczny) badacz zajmujący się opisaniem ewolucji człowieka |
| Paläoanthropologie Substantiv | paleoantropologia(antropologia, antropologiczny) (biologia, biologiczny) nauka o ewolucji człowieka; |
| Rumpologie Substantiv | rumpologia(ezoteryka) pseudonaukowa metoda wróżenia z pośladków |
| Sprachtypologie | |
| die Topologie [der Topologie; die Topologien] Substantiv | topologia(matematyka, matematyczny) dział geometrii badający właściwości geometryczne, które nie zmieniają się przy przekształceniach takich jak rozciąganie, skręcanie albo obroty; |
| topologisch Adjektiv | topologicznyadjective |
