dicţionar German-Polonez »

ohr înseamnă în Poloneză

GermanăPoloneză
das Ohr [des Ohr(e)s; die Ohren] Substantiv

ucho(anatomia, anatomiczny) narząd słuchu;
noun

uchonoun
małżowina uszna

das Ohr [des Ohr(e)s; die Ohren] Adjektiv

usznyadjective
związany z uchem

das Ohrenschmalz [des Ohrenschmalzes; —] Substantiv

woskowina(fizjologia, fizjologiczny) żółtawa, woskowata substancja wydzielana w przewodzie słuchowym zewnętrznym człowieka i wielu innych ssaków;
noun

die Ohrenschützer Substantiv

nauszniknoun
każda z dwóch osłon na uszy

Ohreule

uszatka

die Ohrfeige [der Ohrfeige; die Ohrfeigen] Substantiv

policzek(przenośnie, przenośnia) obraza
noun

policzeknoun
uderzenie otwartą dłonią w policzek (1.1)

Ohridsee Substantiv

Jezioro Ochrydzkie(geografia, geograficzny) słodkowodne jezioro na granicy między Albanią a Macedonią;
noun

das Ohrläppchen [des Ohrläppchens; die Ohrläppchen] Substantiv

płatek(anatomia, anatomiczny) dolna część małżowiny usznej;
noun

die Ohrmuschel [der Ohrmuschel; die Ohrmuscheln] Substantiv

małżowina uszna(anatomia, anatomiczny) część ucha zewnętrznego zbierająca bodźce słuchowe z otoczenia
noun

der Ohrring [des Ohrring(e)s; die Ohrringe] Substantiv

kolczyknoun
ozdoba zawieszana w przekłutej skórze, np. na płatkach uszu,

die Ohrspeicheldrüse [der Ohrspeicheldrüse; die Ohrspeicheldrüsen] Substantiv

przyusznicanoun

ślinianka przyusznanoun

die Ohrtrompete [der Ohrtrompete; die Ohrtrompeten] Substantiv

trąbka słuchowa(anatomia, anatomiczny) kanał, który łączy jamę bębenkową ucha środkowego z górną częścią gardła;
noun

der Ohrwurm [des Ohrwurm(e)s; die Ohrwürmer] Substantiv

szczypawka(potocznie, potoczny) (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) skorek (owad)
noun

der Ohrwurm [des Ohrwurm(e)s; die Ohrwürmer] animal name

skorekanimal name

absolutes Gehör | absolutes Ohr Substantiv

słuch absolutny(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) zdolność rozróżniania bezwzględnej wysokości dźwięku;
noun

Alkoholtester | Blasrohr Substantiv

alkomatnoun
urządzenie służące do określania ilościowej zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu;

bohren [bohrte; hat gebohrt] Verb

wiercićverb
wykonywać otwór przy użyciu wiertarki

der Bohrer [des Bohrers; die Bohrer] Substantiv

wiertarkanoun
przyrząd dentystyczny o napędzie elektrycznym służący do oczyszczania zębów z próchnicy

wiertło(technologia, technika, techniczny) narzędzie do wykonywania otworów;
noun

die Bohrinsel [der Bohrinsel; die Bohrinseln] Phrase

platforma wiertniczaphrase

das Bohrium [des Bohriums; —] (radioaktives metallisches Transuran/chemisches Element) (Zeichen: Bh) Substantiv

bohr(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Bh i liczbie atomowej 107;
noun

die Bohrmaschine [der Bohrmaschine; die Bohrmaschinen] Substantiv

wiertarka(technologia, technika, techniczny) urządzenie służące do wiercenia lub pogłębiania otworów;
noun

die Bohrung [der Bohrung; die Bohrungen] Verb

przebijaćverb
robić przejście w jakiejś przeszkodzie

dein Wort in Gottes Ohr

z twoich ust prosto do ucha Boga

der HNO-Arzt | der Hals-Nasen-Ohren-Arzt Substantiv

laryngolog(medycyna, medyczny) lekarz specjalista zajmujący się rozpoznawaniem, profilaktyką i leczeniem chorób krtani i gardła
noun

die Wände haben Ohren

ściany mają uszymówiąc coś poufnego, należy uważać, aby nie usłyszał lub nie podsłuchał tego ktoś niepożądany

der Drillbohrer [des Drillbohrers; die Drillbohrer] Phrase

furkadłophrase

świder korbowyphrase

der Drosselrohrsänger Substantiv

trzciniak zwyczajny(ornitologia, ornitologiczny) Acrocephalus arundinaceus Linnaeus, niewielki ptak wędrowny z rodziny trzciniaków;
noun

Entäwsserungsrohr Substantiv

dren(technologia, technika, techniczny) rura odprowadzająca wody gruntowe
noun

das Eselsohr [des Eselsohr(e)s; die Eselsohren] Substantiv

ośle uchonoun
zagięty róg książki;

zagięty rógnoun

das Fallrohr [des Fallrohr(e)s; die Fallrohre] Substantiv

pion kanalizacyjnynoun

rura spadowanoun

Fernrohr | Perspektiv Substantiv

luneta(optyka, optyczny) przyrząd optyczny do oglądania odległych obiektów, którego elementami są okular i obiektyw;
noun

Floh im Ohr haben Verb

mieć nie po kolei w głowie(potocznie, potoczny) być niespełna rozumu, być szalonym, być chorym umysłowo lub zachowywać się w sposób właściwy osobie chorej umysłowo
verb

ganz Ohr sein Verb

zamieniać się w słuch(potocznie, potoczny) (przenośnie, przenośnia) uważnie słuchać
verb

12