Germană | Poloneză |
---|---|
Objekt- Adjektiv | przedmiotowy(gramatyka) odnoszący się do przedmiotu czynności, tj. dopełnienia |
Objekt Substantiv | dopełnienie(gramatyka) część zdania oznaczająca przedmiot wykonywanej czynności; obiekt(informatyka, informatyczny) istniejąca w pamięci komputera reprezentacja klasy lub struktury obiektnoun obiektnoun obiektnoun |
Objektcode Substantiv | kod wynikowy(informatyka, informatyczny) kod utworzony przez translator w wyniku translacji kodu źródłowego; |
Objektifizierung Substantiv | uprzedmiotowienie(rzeczownik odczasownikowy) od uprzedmiotowić |
Objektiv [objektiver; am objektivsten] Substantiv | obiektyw(technologia, technika, techniczny) (fotografia) soczewka, układ optyczny lub magnetyczny, przenoszący obraz przedmiotu do dalszej części urządzenia |
objektiv [objektiver; am objektivsten] Adjektiv | obiektywnyadjective przedmiotowy(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) stanowiący przedmiot prawa przedmiotowyadjective |
objektivieren [objektivierte; hat objektiviert] Verb | obiektywizowaćverb |
der Objektivismus [des Objektivismus; —] Substantiv | obiektywizm(filozofia, filozoficzny) doktryna, która uznaje rzeczywistość obiektywną, tj. istniejącą poza podmiotem poznającym (człowiekiem) i niezależnie od niego |
die Objektivität [der Objektivität ; die Objektivitäten] Substantiv | obiektywizmnoun obiektywnośćnoun |
objektorientiert [objektorientierter; am objektorientiertesten] Adjektiv | obiektowy(informatyka, informatyczny) taki, który do tworzenia programów wykorzystuje koncepcję obiektów, zawierających dane oraz metody |