magnet înseamnă în Poloneză
| Germană | Poloneză |
|---|---|
| der Magnet [des Magnet(e)s, des Magneten; die Magnete(n)] Substantiv | magnesnoun |
| Magnetar | |
| das Magnetfeld [des Magnetfeld(e)s; die Magnetfelder] Substantiv | pole magnetyczne(fizyka, fizyczny) stan przestrzeni z siłami oddziałującymi na ładunki elektryczne i ciała w niej się znajdujące; |
| magnetisch [magnetischer; am magnetischsten] Adjektiv | magnetyczny(fizyka, fizyczny) charakteryzujący się magnetyzmem; dotyczący magnesu, magnetyzmu; mający właściwości takie jak magnes magnetycznyadjective |
| der Magnetismus [des Magnetismus; —] Substantiv | magnetyzm(fizyka, fizyczny) zjawiska i właściwości materii odnoszące się do oddziaływania pól magnetycznych; |
| der Magnetit [des Magnetits; die Magnetite] Substantiv | magnetyt(mineralogia, mineralogiczny) minerał z gromady tlenków, o silnych właściwościach magnetycznych, najbogatsza ruda żelaza; |
| der Magnetkopf Substantiv | głowica(technologia, technika, techniczny) robocza część jakiegoś urządzenia |
| das Magnetometer [des Magnetometers; die Magnetometer] Substantiv | magnetometrnoun |
| Magnetpol Substantiv | biegun magnetyczny(fizyka, fizyczny) miejsce w materiale magnetycznym, w którym natężenie pola magnetycznego jest największe; biegun magnetyczny(geografia, geograficzny) miejsce, w którym linie ziemskiego pola magnetycznego tworzą z powierzchnią Ziemi kąt prosty; |
| Magnetschalter | Zündschalter | Zündschloss Substantiv | stacyjka(motoryzacja) przełącznik z zamkiem do uruchamiania silnika pojazdu przy pomocy klucza |
| Magnetschwebebahn Substantiv | kolej magnetycznanoun |
| Magnetsinn Substantiv | magnetorecepcja(biologia, biologiczny) zdolność organizmu do rozpoznawania kierunku pola magnetycznego; |
| Magnetspule Substantiv | solenoid(fizyka, fizyczny) każda cewka indukcyjna bez rdzenia; |
| antiferromagnetisch | |
| der Elektromagnet [des Elektromagneten, des Elektromagnetes, des Elektromagnets; die Elektromagneten, die Elektromagnete] Substantiv | elektromagnes(fizyka, fizyczny) (elektryczność) cewka, która zachowuje się jak magnes podczas przepływu przez nią prądu elektrycznego; |
| elektromagnetisch Adjektiv | elektromagnetyczny(fizyka, fizyczny) związany z elektromagnetyzmem |
| der Elektromagnetismus [des Elektromagnetismus; —] Substantiv | elektromagnetyzm(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (fizyka, fizyczny) dział fizyki zajmujący się współzależnością zjawisk elektrycznych i magnetycznych |
| gyromagnetisch |
