dicţionar German-Polonez »

laube înseamnă în Poloneză

GermanăPoloneză
die Laube [der Laube; die Lauben] Substantiv

podcieńnoun

Laube | Gartenlaube Substantiv

altananoun
lekki, niewielki ogrodowy budynek;

das Laub [des Laub(e)s; —] Substantiv

listowie(botanika, botaniczny) ogół liści roślin, zwłaszcza drzew i krzewów
noun

das Laub [des Laub(e)s; —] Adjektiv

liściasty(botanika, botaniczny) mający liście, złożony z drzew lub krzewów mających liście
adjective

der Aberglaube [des Aberglaubens; —] Substantiv

przesądnoun
praktyki wynikające z przesądu (1.1)

przesądnoun
wiara w tajemnicze, nadprzyrodzone związki między zjawiskami, w fatalną moc słów, rzeczy i znaków;

zabobonnoun
przypisywanie mocy nadprzyrodzonej czemu lub komu

Blaubeerbrötchen | Heidelbeerbrötchen Substantiv

jagodzianka(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) drożdżówka nadziewana jagodami
noun

die Blaubeere [der Blaubeere; die Blaubeeren] Substantiv

borówka(botanika, botaniczny) krzewinka z rodziny wrzosowatych;
noun

denken | glauben Verb

myślećverb
kojarzyć, wnioskować, zastanawiać się, przetwarzać świadomie informację w mózgu

erlauben [erlaubte; hat erlaubt] Verb

pozwolićverb

erlauben | zulassen | gestatten Verb

pozwalaćverb
zgadzać się, aby ktoś mógł coś zrobić

der Erziehungsurlaub [des Erziehungsurlaub(e)s; die Erziehungsurlaube] Substantiv

urlop macierzyński(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) urlop płatny przysługujący kobiecie, będącej w trakcie zatrudnienia, w związku z urodzeniem dziecka
noun

die Gartenlaube [der Gartenlaube; die Gartenlauben] Substantiv

altanka(ogrodnictwo, ogrodniczy) mały, letni domek, zwłaszcza na ogrodzie działkowym
noun

der Glaube [des Glaubens; —] Substantiv

wiara(książkowy) przekonanie o słuszności twierdzeń dogmatycznych opierające się na uznaniu ich za objawione przez Boga; religia, wyznanie
noun

glauben [glaubte; hat geglaubt] Verb

wierzyćverb
uważać coś za prawdziwe mimo braku dowodów na prawdziwość tego

wierzyćverb
wyznawać religię

wyznawaćverb
wierzyć w coś; czcić coś; także: być wyznawcą danej religii

Glauben [glaubte; hat geglaubt] Substantiv

wierzenienoun
pogląd przyjmowany bez dowodu, zwłaszcza religijny

glauben | beurteilen | denken | finden | halten | meinen Verb

sądzićverb
mieć o czymś jakieś zdanie

glauben | vertrauen Verb

wierzyćverb
ufać komuś, uważać, że ktoś ma rację

das Glaubensbekenntnis [des Glaubensbekenntnisses; die Glaubensbekenntnisse] Substantiv

wyznanie wiary(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) krótki i zwięzły kanoniczny zbiór podstawowych dogmatów, wierzeń określonej religii
noun

der Glaubensgenosse Substantiv

współwyznawcanoun
wyznawca tej samej religii

Heidelbeere | Blaubeere | Bickbeere | Schwarzbeere | Waldbeere | Wildbeere Substantiv

czarna jagoda(botanika, botaniczny) Vaccinium myrtillus L., leśna krzewinka o czarnych owocach z niebieskawym nalotem;
noun

czarna jagodanoun
owoc czarnej jagody (1.1)

Religion | Glaube Substantiv

religia(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) system wierzeń i praktyk, określający relację jednostki do różnie pojmowanej sfery sacrum, czyli świętości i sfery boskiej;
noun

Ukelei | Laube Substantiv

ukleja(ichtiologia, ichtiologiczny) niewielka ryba z rodziny karpiowatych;
noun

der Unglaube [des Unglaubens; —] Substantiv

nieufnośćnoun
brak zaufania

niewiaranoun
brak wiary w boga, odrzucanie dogmatów religijnych, niewierzenie

niewiaranoun
brak wiary w coś, niepewność co do czegoś

der Urlaub [des Urlaub(e)s; die Urlaube] (in Betrieben, Behörden, beim Militär nach Arbeitstagen gezählte dienst-, arbeitsfreie Zeit, die jemand - zum Zwecke der Erholung - erhält) Substantiv

urlopnoun
dni wolne od pracy przysługujące pracownikowi;

Urlauber | Urlaub Substantiv

urlopowicz(potocznie, potoczny) osoba spędzająca urlop
noun

Vertrauen | Glaube Substantiv

wiaranoun
przekonanie, że coś jest prawdą; ufność, zaufanie wobec rzeczy niepewnych, nie do końca znanych