Germană | Poloneză |
---|---|
die Klinge [der Klinge; die Klingen] Substantiv | głownia(wojskowość, wojskowy) główna część broni siecznej przeznaczona do cięcia lub kłucia; klinganoun |
Klingel | Schelle Substantiv | dzwoneknoun |
klingeln [klingelte; hat geklingelt] Verb | muzykowaćverb |
klingeln | läuten Verb | dzwonićverb dzwonićverb |
anklingeln [klingelte an; hat angeklingelt] Verb | zadzwonićverb |
klingen [klang; hat geklungen] Verb | brzmieć(książkowy) być słyszanym, przejawiać się jako dźwięk brzmieć(książkowy) zawierać określoną treść, myśl, wymowę, wydźwięk brzmieć(książkowy) zwykle o instrumentach muzycznych: wydawać dźwięk |
klingen | tönen Verb | dźwięczećverb |
Klingerit Substantiv | klingeryt(technologia, technika, techniczny) materiał uszczelniający ze sprasowanych włókna azbestowego z klejem kauczukowym, mający zastosowanie w urządzeniach pracujących pod wysokim ciśnieniem i w wysokiej temperaturze |
abklingen Verb | murszećverb |
abklingen | zurückgehen Verb | uśmierzaćverb |
erklingen [erklang; ist erklungen] Verb | rozlegać sięverb |
Fahrradklingel Substantiv | dzwonek rowerowynoun |
Glocke | Klingel | Schelle Substantiv | dzwonek(zdrobniale) od: dzwon dzwoneknoun |
klangvoll | sonor | wohlklingend | wohllautend Adjektiv | dźwięcznyadjective |
die Rasierklinge [der Rasierklinge; die Rasierklingen] Substantiv | żyletkanoun |
Schneide | Klinge Substantiv | ostrzenoun |
die Ziehklinge Substantiv | cyklina(technologia, technika, techniczny) płytka o ostrych krawędziach do wygładzania drewna; |