klinge bedeutet auf Polnisch
| Deutsch | Polnisch |
|---|---|
| die Klinge [der Klinge; die Klingen] Substantiv | głownia(wojskowość, wojskowy) główna część broni siecznej przeznaczona do cięcia lub kłucia; klinganoun |
| Klingel | Schelle Substantiv | dzwoneknoun |
| klingeln [klingelte; hat geklingelt] Verb | muzykowaćverb |
| klingeln | läuten Verb | dzwonićverb dzwonićverb |
| anklingeln [klingelte an; hat angeklingelt] Verb | zadzwonićverb |
| klingen [klang; hat geklungen] Verb | brzmieć(książkowy) być słyszanym, przejawiać się jako dźwięk brzmieć(książkowy) zawierać określoną treść, myśl, wymowę, wydźwięk brzmieć(książkowy) zwykle o instrumentach muzycznych: wydawać dźwięk |
| klingen | tönen Verb | dźwięczećverb |
| Klingerit Substantiv | klingeryt(technologia, technika, techniczny) materiał uszczelniający ze sprasowanych włókna azbestowego z klejem kauczukowym, mający zastosowanie w urządzeniach pracujących pod wysokim ciśnieniem i w wysokiej temperaturze |
| abklingen Verb | murszećverb |
| abklingen | zurückgehen Verb | uśmierzaćverb |
| erklingen [erklang; ist erklungen] Verb | rozlegać sięverb |
| Fahrradklingel Substantiv | dzwonek rowerowynoun |
| Glocke | Klingel | Schelle Substantiv | dzwonek(zdrobniale) od: dzwon dzwoneknoun |
| klangvoll | sonor | wohlklingend | wohllautend Adjektiv | dźwięcznyadjective |
| die Rasierklinge [der Rasierklinge; die Rasierklingen] Substantiv | żyletkanoun |
| Schneide | Klinge Substantiv | ostrzenoun |
| die Ziehklinge Substantiv | cyklina(technologia, technika, techniczny) płytka o ostrych krawędziach do wygładzania drewna; |
