immun înseamnă în Poloneză
| Germană | Poloneză |
|---|---|
| immun [immuner; am immunsten] Adjektiv | odpornymadjective |
| immun | abgehärtet | beständig Adjektiv | odpornyadjective |
| immunisieren [immunisierte; hat immunisiert] Phrase | uodparniaćphrase uodparnićphrase |
| die Immunität [der Immunität; die Immunitäten] Substantiv | immunitet(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przywilej wyłączenia spod prawa ogólnego, który do czasu uchylenia blokuje odpowiedzialność karną; udzielany bywa zwykle ważnym urzędnikom państwowym, sędziom, dyplomatom, parlamentarzystom odporność(medycyna, medyczny) zdolność do czynnej i biernej obrony organizmu przed patogenami |
| die Immunologie [der Immunologie; —] Substantiv | immunologia(medycyna, medyczny) (biologia, biologiczny) nauka o mechanizmach odpornościowych organizmu; |
| immunologisch Adjektiv | immunologicznyadjective |
| Immunserum | |
| Immunsuppression Substantiv | immunosupresja(medycyna, medyczny) spowalnianie procesu, podczas którego wytwarzane są przeciwciała i komórki odpornościowe, najczęściej farmakologicznie, za pomocą leków immunosupresyjnych; |
| das Immunsystem [des Immunsystems; die Immunsysteme] Substantiv | układ immunologiczny(medycyna, medyczny) układ narządów umożliwiających działanie mechanizmom odporności; |
| Immuntherapie Substantiv | immunoterapia(medycyna, medyczny) leczenie mające na celu podniesienie lub osłabienie naturalnej odporności organizmu; |
| die Abstimmung [der Abstimmung; die Abstimmungen] Verb | wotować(dawniej, dawny) głosować |
| die Abstimmung [der Abstimmung; die Abstimmungen] Substantiv | głosowanienoun |
| Annäherung | Übereinstimmung Substantiv | zbieżnośćnoun |
| Autoimmun- | autoimmunologisch Adjektiv | autoimmunologiczny(medycyna, medyczny) taki, w którym układ odpornościowy organizmu działa przeciwko własnym komórkom i tkankom |
| Autoimmunerkrankung | |
| die Bestimmung [der Bestimmung; die Bestimmungen] Substantiv | determinacjanoun określenienoun przeznaczenienoun |
| Bestimmung | Festlegung | Festsetzung Substantiv | ustalenienoun |
| Bestimmungs- Adjektiv | docelowyadjective |
| das Bestimmungswort [des Bestimmungswort(e)s; die Bestimmungswörter] Phrase | podrzędnikphrase wyraz określającyphrase |
| in Meuterstimmung befindlich Adjektiv | buntowniczyadjective |
| die Ortsbestimmung [der Ortsbestimmung; die Ortsbestimmungen] Substantiv | lokalizacjanoun |
| Schwarmstimmung Substantiv | nastrój rojowy(pszczelarstwo, pszczelarski) stan fizjologiczny rodziny pszczelej w okresie poprzedzającym wyjście roju |
| die Selbstbestimmung [der Selbstbestimmung; die Selbstbestimmungen] Substantiv | samostanowienienoun |
| die Stimmung [der Stimmung; die Stimmungen] Substantiv | nastrój(psychologia, psychologiczny) utrzymujący się jakiś czas stan psychiczny; nastrójnoun strój(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) odpowiednie ustawienie gitary lub innego instrumentu muzycznego usposobienienoun |
| Stimmung | Laune Substantiv | humornoun |
| Stimmungs- | stimmungsvoll Adjektiv | nastrojowyadjective |
| die Zustimmung [der Zustimmung; die Zustimmungen] Substantiv | przyzwolenienoun |
| Zustimmung | Zusage Substantiv | aprobatanoun |
| Zustimmung | Übereinstimmung | Einigung Substantiv | zgodanoun |
