dicţionar German-Polonez »

gesetz înseamnă în Poloneză

GermanăPoloneză
das Gesetz [des Gesetzes; die Gesetze] Substantiv

kodeksnoun

norma prawnanoun

ustawa(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) akt normatywny o charakterze powszechnie obowiązującym, najczęściej obecnie uchwalany przez parlament (w niektórych państwach zatwierdzany później przez organ władzy wykonawczej);
noun

Gesetzeslücke | Rechtslücke Substantiv

luka w prawienoun
brak odpowiedniego przepisu prawnego, lub istnienie przepisu, który nie jest taki, jaki być powinien;

gesetzeswidrig [gesetzeswidriger; am gesetzeswidrigsten] Adverb

nielegalnieadverb
w sposób nielegalny; niezgodnie z prawem

Gesetzesänderung Substantiv

poprawka(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) formalna propozycja zmiany procedowanego w parlamencie aktu prawnego
noun

der Gesetzgeber [des Gesetzgebers; die Gesetzgeber] Substantiv

prawodawca(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) lub (historia, historyczny, historycznie) osoba lub instytucja, która ustanawia prawa albo doprowadziła do ich spisania i kodyfikacji
noun

zakonodawca(przestarzałe, przestarzały) prawodawca
noun

Gesetzgeber | Legislator Substantiv

ustawodawca(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) organ, który stanowi ustawy
noun

gesetzgeberisch Adjektiv

legislacyjnyadjective
dotyczący legislacji

gesetzgeberisch | Gesetzgebungs- | gesetzgebend | legislativ Adjektiv

ustawodawczy(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) opracowujący i wydający ustawy; związany z wydawaniem ustaw
adjective

die Gesetzgebung [der Gesetzgebung; die Gesetzgebungen] Substantiv

legislacjanoun
tworzenie przepisów prawnych

prawodawstwonoun

Gesetzgebung | Legislative Substantiv

ustawodawstwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) całokształt ustaw, przepisów oraz uregulowań prawnych dotyczących danej dziedziny życia, w określonym państwie
noun

gesetzlich Adverb

praworządnieadverb
respektując prawo i sprawiedliwość

die Gesetzlichkeit [der Gesetzlichkeit; die Gesetzlichkeiten] Substantiv

praworządnośćnoun
cecha tego, co praworządne; cecha tych, którzy są praworządni;

die Gesetzlosigkeit [der Gesetzlosigkeit; die Gesetzlosigkeiten] Substantiv

bezprawie(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) stan, w którym nie są ustanowione lub przestrzegane normy prawne
noun

gesetzt Adjektiv

statecznyadjective
zrównoważony, poważny i odpowiedzialny; (także, też) świadczący o takich cechach

gesetzwidrig illegal Adjektiv

nielegalnyadjective
produkowany, używany, rozpowszechniany w sposób niezgodny z prawem

gesetzwidrig | ungesetzlich | rechtswidrig | widerrechtlich Adjektiv

bezprawny(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) niezgodny z przepisami prawa
adjective

Gesetzwidrigkeit | Illegalität | Ungesetzlichkeit Substantiv

bezprawie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) czyn bezprawny
noun

absetzen [setzte ab; hat abgesetzt] Verb

odwoływaćverb
usuwać kogoś ze stanowiska (np. dyrektora, ambasadora)

ansetzen [setzte an; hat angesetzt] Verb

zaplanowaćverb
poczynić plan, postanowić w jakich warunkach coś wykonać

zawiązywać(botanika, botaniczny) tworzyć zawiązek kwiatu, liścia, owocu
verb

aufsetzen [setzte auf; hat aufgesetzt] Verb

nakładać(regionalizm białostocki) zakładać ubranie
verb

wstawiać(potocznie, potoczny) zaczynać gotowanie
verb

zarzucaćverb
założyć ubranie na ramiona, nie wkładając rąk w rękawy

auseinandersetzen [setzte auseinander; hat auseinandergesetzt] Verb

zajmować sięverb

aussetzen [setzte aus; hat ausgesetzt] (für mit Akkusativ) Verb

konfrontowaćverb

narażaćverb
wystawiać kogoś lub coś na niebezpieczeństwo lub na szkodliwe działanie

pauzowaćverb

przerywaćverb

wystawiaćverb

wyznaczaćverb

Ausgesetzte Adjektiv

kasztanowaty(potocznie, potoczny) lekko kasztanowy
adjective

rdzawoczerwonyadjective
mający kolor czerwony o odcieniu rdzawym

Buchstaben des Gesetzes Substantiv

litera prawanoun
dosłowne brzmienie, strona formalna tekstu prawnego, przepisu itp.

das Gesetz beachtend Adjektiv

praworządny(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) postępujący lub rządzony zgodnie z prawem; (także, też) świadczący o zgodności z zasadami prawa
adjective

durchsetzen [setzte durch; hat durchgesetzt] Verb

narzucićverb

przebićverb

12