Germană | Poloneză |
---|---|
die Deklination [der Deklination; die Deklinationen] Substantiv | deklinacja(astronomia, astronomiczny) jedna ze współrzędnych ciała niebieskiego w układach równikowych; deklinacja(gramatyka) odmiana przez przypadki i liczby; |
die Deklination [der Deklination; die Deklinationen] Adjektiv | deklinacyjny(gramatyka) związany z deklinacją, odmianą przez przypadki i liczby, przypadkowaniem |
gemischte Deklination Substantiv | deklinacja mieszana(gramatyka) rodzaj odmiany przez przypadki w gramatykach niektórych językow, np. niemieckim |
schwache Deklination Substantiv | deklinacja słaba(gramatyka) rodzaj odmiany przez przypadki w gramatykach niektórych językow, np. niemieckim, islandzkim |
starke Deklination Substantiv | deklinacja mocna(gramatyka) rodzaj odmiany przez przypadki w gramatykach niektórych języków, np. niemieckim, islandzkim |