ar înseamnă în Poloneză
| Germană | Poloneză |
|---|---|
| Armin | |
| armlang Adjektiv | długi na łokiećadjective |
| die Armlehne [der Armlehne; die Armlehnen] Substantiv | podłokietnik(książkowy) oparcie pod łokcie, np. u fotela; |
| armlos Adjektiv | bezrękiadjective |
| Armorika Adjektiv | armorykańskiadjective |
| Armprothese | |
| der Armreif [des Armreif(e)s; die Armreife] Substantiv | bransoletanoun |
| Armschwinge Adjektiv | peryferyjnyadjective pobocznyadjective |
| die Armut [der Armut] Substantiv | biedotanoun nędzarznoun ubóstwonoun |
| Armut lehrt Künste | Armut lehrt geigen | praca tuczy, bieda uczydzięki pracy można się wzbogacić; bieda uczy pokory i zaradności |
| Armut | Entbehrung Substantiv | biedanoun |
| der Armvoll [des Armvoll; die Armvoll] Substantiv | naręczenoun |
| die Arnika [der Arnika; die Arnikas] Substantiv | arnikanoun arnika górskanoun kupalniknoun pomorniknoun |
| Arnswalde Substantiv | Choszczno(geografia, geograficzny) miasto w Polsce; |
| das Aroma [des Aromas; die Aromen/Aromas/Aromata] Substantiv | aromatnoun zapachnoun |
| Aroma | Backaroma Substantiv | zapachnoun |
| die Aromatherapie [der Aromatherapie; die Aromatherapien] Substantiv | aromaterapia(medycyna, medyczny) leczenie substancjami zapachowymi poprzez inhalacje lub przez ich kontakt ze skórą (wcieranie, kąpiel); |
| aromatisch [aromatischer; am aromatischsten] Adjektiv | aromatycznyadjective smakowityadjective wonnyadjective |
| aromatisieren [aromatisierte; hat aromatisiert] Verb | aromatyzować(chemia, chemiczny) nadawać zapachu |
| Aromunisch Substantiv | Arumunka(etnografia, etnograficzny) członkini grupy etnicznej zamieszkującej południowe Bałkany, wyróżniającej się własnym językiem arumuńskim; arumuński(językoznawstwo, językoznawczy) język z wschodnioromańskiej podgrupy języków romańskich; |
| der Aronstab [des Aronstab(e)s; die Aronstäbe] (auch: Aronsstab, der) plant name | obrazkiplant name Obrazki plamisteplant name |
| Arpeggio | |
| Arpeggio Substantiv | arpeggio(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) sposób wykonania akordu na instrumencie muzycznym polegający na zagraniu składowych dźwięków jeden po drugim, zaczynając od najniższego tonu; |
| der Arrak [des Arraks; die Arraks/Arrake] Adjektiv | arakowyadjective |
| das Arrangement [des Arrangements; die Arrangements] Substantiv | aranżacjanoun |
| arrangieren [arrangierte; hat arrangiert] Verb | aranżowaćverb dogadzaćverb urządzićverb |
| der Arrest [des Arrest(e)s; die Arreste] Substantiv | aresztnoun |
