Germană | Maghiară |
---|---|
waffenlos Adjektiv | védtelen◼◼◻melléknév |
der Waffenmeister Substantiv | fegyvermester◼◼◼főnév |
der Waffenrock [des Waffenrock(e)s; die Waffenröcke] Substantiv [ˈvafn̩ˌʁɔk] | zubbony [~t, ~a, ~ok]◼◼◼főnév atilla [~át, ~ája, ~ák]főnév katonai egyenruha kabátjakifejezés |
die Waffenruhe [der Waffenruhe; die Waffenruhen] Substantiv [ˈvafn̩ˌʁuːə] | fegyverszünet◼◼◼főnév fegyvernyugvás◼◼◻főnév |
der Waffenschein [des Waffenschein(e)s; die Waffenscheine] Substantiv [ˈvafn̩ˌʃaɪ̯n] | fegyverviselési engedély◼◼◼kifejezés |
der Waffenschmied [des Waffenschmied(e)s; die Waffenschmiede] Substantiv [ˈvafənˌʃmiːt] | fegyverkovács◼◼◼főnév |
die Waffenschmiede [der Waffenschmiede; die Waffenschmieden] Substantiv [ˈvafn̩ˌʃmiːdə] | fegyvergyártó műhely◼◼◼kifejezés |
der Waffenschmuggel [des Waffenschmuggels; —] Substantiv | fegyvercsempészet◼◼◼főnév |
der Waffenschmuggler [des Waffenschmugglers; die Waffenschmuggler] Substantiv [ˈvafn̩ˌʃmʊɡlɐ] | fegyvercsempész◼◼◼főnév |
waffenstarrend Adjektiv | állig felfegyver(ke)zettkifejezés |
der Waffenstillstand [des Waffenstillstand(e)s; die Waffenstillstände] Substantiv [ˈvafn̩ˌʃtɪlʃtant] | fegyverszünet◼◼◼főnév fegyverszünetekfőnév |
das Waffenstillstandsabkommen [des Waffenstillstandsabkommens; die Waffenstillstandsabkommen] Substantiv [ˈvafn̩ʃtɪlʃtant͡sˌʔapkɔmən] | fegyverszüneti egyezmény◼◼◼kifejezés |
das Waffensystem [des Waffensystems; die Waffensysteme] Substantiv [ˈvafn̩zʏsˌteːm] | fegyverrendszer◼◼◼főnév |
der Waffentanz [des Waffentanzes; die Waffentänze] Substantiv | fegyvertáncfőnév |
der Waffenträger Substantiv | fegyverhordozó◼◼◼főnév fegyveres [~t, ~e, ~ek]◼◼◻főnév harcos [~t, ~a, ~ok]főnév |
das Waffenvergehen Substantiv | fegyverrel való visszaéléskifejezés |
waffnen [waffnete; hat gewaffnet] Verb [ˈvafnən] | felfegyverez [felfegyverzett, fegyverezzen fel, ~ne]◼◼◼ige felszerelige |
wäg [vɛːk] | |
wägbar | mérhető◼◼◼ |
der Wagehals [des Wagehalses; die Wagehälse] Substantiv | bátor fickókifejezés |
die Wagehälse Substantiv | bátrakfőnév |
wagehalsig Adjektiv | merész◼◼◼melléknév vakmerőmelléknév |
das Wägelchen [des Wägelchens; die Wägelchen] Substantiv [ˈvɛːɡl̩çən] | kicsi kocsikifejezés targonca [~át, ~ája, ~ák]főnév |
der Wagemut [des Wagemuts; —] Substantiv [ˈvaːɡəˌmuːt] | merészség [~et, ~e]◼◼◼főnév bátorság [~ot, ~a]◼◼◼főnév |
wagemutig [wagemutiger; am wagemutigsten] Adjektiv [ˈvaːɡəˌmuːtɪç] | merész◼◼◼melléknév vakmerő◼◼◻melléknév |
der Wagen [des Wagens; die Wagen, die Wägen] Substantiv [ˈvaːɡn̩] | kocsi [~t, ~ja, ~k]◼◼◼főnévEz Tamás kocsija. = Das ist Johns Wagen. autó [~t, ~ja, ~k]◼◼◼főnévJohnnak van autója. = John hat einen Wagen. vagon [~t, ~ja, ~ok]◼◼◻főnév gépkocsi◼◼◻főnévVezetés előtt győződjön meg arról, hogy gépkocsija fényszórói működnek! = Vergewissern Sie sich vor der Fahrt, dass an Ihrem Wagen die Scheinwerfer funktionieren. |