Germană | Maghiară |
---|---|
fortjagen [jagte fort; hat fortgejagt] Verb [ˈfɔʁtˌjaːɡn̩] | elkerget◼◼◼ige elűz◼◼◻ige elrohanige elvágtatige |
das Fort [des Forts; die Forts] Substantiv [foːɐ̯] | erőd◼◼◼főnév |
fort Adverb [fɔʁt] | előre◼◼◼ |
Fort mit dir! | Távozz!◼◼◼ |
in einem fort [ɪn ˌaɪ̯nəm ˈfɔʁt] | egyfolytában◼◼◼ |
er will fort | |
in einem fort [ɪn ˌaɪ̯nəm ˈfɔʁt] | |
es stürmt noch fort | |
ich darf nicht fort | |
Jetzt ist er glücklich fort. | |
er jagte ihm eine Kugel nach |