dicţionar German-Latin »

klingel înseamnă în Latină

GermanăLatină
Klingel Substantiv
Gerät zum Klingeln

tintinnabulum [tintinnabuli](2nd) N
noun

Klingel Substantiv
kleiner Metallkelch mit einem Klöppel

tintinnabulum [tintinnabuli](2nd) N
noun

klingeln Verb
etwas schrillen lassen, sehr häufig die Klingel an einem Eingang

tinniōverb

anklingeln Verb
transitiv, auch intransitiv mit Dativ, landschaftlich: mit jemandem telefonisch Kontakt aufnehmen

vocareverb