dicţionar Englez-German »

conquer înseamnă în Germană

EnglezăGermană
conquer [conquered, conquering, conquers] verb
[UK: ˈkɒŋkə(r)]
[US: ˈkɑːŋkər]

erobern [eroberte; hat erobert]◼◼◼VerbI'm trying to conquer her heart. = Ich versuche ihr Herz zu erobern.

besiegen [besiegte; hat besiegt]◼◼◻VerbLove conquers hate. = Liebe besiegt den Hass.

erstürmen [erstürmte; hat erstürmt]Verb

conquerable [UK: ˈkɒŋkərəbl ]
[US: ˈkɑŋkərəbl ]

überwindbar◼◼◼

eroberbar

conquered [UK: ˈkɒŋkəd]
[US: ˈkɑːŋkərd]

eroberte◼◼◼The Normans conquered England in 1066. = Die Normannen eroberten England im Jahre 1066.

besiegte◼◼◻

conquered noun
[UK: ˈkɒŋkəd]
[US: ˈkɑːŋkərd]

die Besiegte◼◼◻Substantiv
substantiviertes Adjektiv

conquering [UK: ˈkɒŋk.ər.ɪŋ]
[US: ˈkɑːŋk.ər.ɪŋ]

erobernd◼◼◼

besiegend

conqueringly adjective

siegreich [siegreicher; am siegreichsten]Adjektiv

conqueror [conquerors] noun
[UK: ˈkɒŋk.ə.rə(r)]
[US: ˈkɑːŋk.ə.rər]

der Eroberer [des Eroberers; die Eroberer]◼◼◼SubstantivAlexander was a great conqueror. = Alexander war ein großer Eroberer.

der Bezwinger [des Bezwingers; die Bezwinger]◼◼◻Substantiv

conquerors noun
[UK: ˈkɒŋk.ə.rəz]
[US: ˈkɑːŋk.ə.rərz]

der Überwinder [des Überwinders; die Überwinder]◼◼◼Substantiv

conquers [UK: ˈkɒŋkəz]
[US: ˈkɑːŋkərz]

erobert◼◼◼

besiegt◼◻◻Love conquers hate. = Liebe besiegt den Hass.

(Berg etc.) unconquerable adjective

unbezwingbar [unbezwingbarer; am unbezwingbarsten]Adjektiv

reconquer [reconquered, reconquering, reconquers] verb
[UK: ˌriːˈk.ɒŋkə(r)]
[US: riˈk.ɒŋkər]

zurückerobern [eroberte zurück; hat zurückerobert]◼◼◼Verb

reconquered [UK: riˈk.ɒŋkərd]
[US: riˈk.ɒŋkərd]

zurückerobert◼◼◼

reconquering

zurückerobernd

zurückerobernde

unconquerable [UK: ʌnˈk.ɒŋk.ə.rəb.l̩]
[US: ʌnˈk.ɒŋk.ə.rəb.l̩]

unbesiegbar◼◼◼

unbesieglich

unconquerably

unbesiegbare

unüberwindlich

unconquered [UK: ʌnˈk.ɒŋkəd]
[US: ʌnˈk.ɒŋkəd]

unbesiegt◼◼◼

unbewältigt