Deutsch | Ungarisch |
---|---|
das Ohr [des Ohr(e)s; die Ohren] Substantiv [oːɐ̯] | fül [~et, ~e, ~ek]◼◼◼főnév |
der Ohrenarzt [die Ohrenärzte] Substantiv | fülorvosfőnév |
die Ohrenbeichte [der Ohrenbeichte; die Ohrenbeichten] Substantiv | fülbe gyónáskifejezés |
ohrenbetäubend [ohrenbetäubender; am ohrenbetäubendsten] Adjektiv [ˈoːʁənbəˌtɔɪ̯bn̩t] | fülsiketítő◼◼◼melléknév |
der Ohrenbläser Substantiv | titokban rágalmazókifejezés |
die Ohrenentzündung [der Ohrenentzündung; die Ohrenentzündungen] Substantiv | fülgyulladás◼◼◼főnévVolt már korábban fülgyulladása? = Haben Sie schon früher Ohrenentzündung gehabt? |
ohrenfällig | |
die Ohrenheilkunde [der Ohrenheilkunde; die Ohrenheilkunden] Substantiv | fülgyógyászatfőnév |
die Ohrenklappe [der Ohrenklappe; die Ohrenklappen] Substantiv | |
die Ohrenkrankheit Substantiv | fülbajfőnév |
der Ohrenkriecher [des Ohrenkriechers; die Ohrenkriecher] Substantiv umgangssprachlich | fülbemászóállatnév |
die Ohrenrobben Substantiv [ˈoːʁənˌʁɔbn̩] | fülesfókafélék (Otariidae)◼◼◼állatnév |
das Ohrensausen [des Ohrensausens; —] Substantiv [ˈoːʁənˌzaʊ̯zn̩] | fülzúgás◼◼◼főnév |
das Ohrenschmalz [des Ohrenschmalzes; —] Substantiv [ˈoːʁənˌʃmalt͡s] | fülzsír◼◼◼főnév |
der Ohrenschmaus [des Ohrenschmauses; die Ohrenschmäuse] Substantiv [ˈoːʁənˌʃmaʊ̯s] | kellemesen csengőkifejezés |
der Ohrenschmerz [des Ohrenschmerzes; die Ohrenschmerzen] Substantiv | fülfájdalom◼◼◼főnév |
ohrenschmerzen | fülfájás◼◼◼ |
die Ohrenschützer Pluralwort [ˈoːʁənˌʃʏt͡sɐ] | fülvédő (hideg ellen)◼◼◼főnév |
der Ohrensessel [des Ohrensessels; die Ohrensessel] Substantiv [ˈoːʁənˌzɛsl̩] | fejtámasztós székkifejezés füles fotelkifejezés |
das Ohrensignal Substantiv | fülbeli jelkifejezés |
der Ohrenspiegel Substantiv | fültükörfőnév |
der Ohrentaucher Substantiv | füles vöcsök (Podiceps auritus)◼◼◼állatnév |
ohrenzerreißend | |
der Ohrenzeuge [des Ohrenzeugen; die Ohrenzeugen] Substantiv [ˈoːʁənˌt͡sɔɪ̯ɡə] | fültanú◼◼◼főnév |
abbohren [bohrte ab; hat abgebohrt] Verb [ˈapˌboːʁən] | fúrással leválasztkifejezés lefúrige megfúrige |
anbohren [bohrte an; hat angebohrt] Verb | megfúr◼◼◼ige óvatosan érdeklődikkifejezés |
aufbohren [bohrte auf; hat aufgebohrt] Verb | felfúr vmitkifejezés feltáró fúrást végezkifejezés lyukat fúr vmibekifejezés megfúr vmitkifejezés |
ausbohren [bohrte aus; hat ausgebohrt] Verb | kifúrige megfúrige |
bis über die Ohren | nyakig◼◼◼ |
bohren [bohrte; hat gebohrt] Verb [ˈboːʁən] | fúr [~t, ~jon, ~na]◼◼◼ige fúrást végez◼◻◻kifejezés |