pol bedeutet auf Polnisch
| Deutsch | Polnisch |
|---|---|
| der Politikaster [des Politikasters; die Politikaster] Substantiv | politykier(pejoratywnie, pejoratywny) źle oceniany polityk |
| Politiker | Politikerin Substantiv | polityknoun |
| die Politikerin [der Politikerin; die Politikerinnen] Substantiv | polityknoun |
| die Politikwissenschaft [der Politikwissenschaft; die Politikwissenschaften] Substantiv | nauki politycznenoun |
| der Politikwissenschaftler [des Politikwissenschaftlers; die Politikwissenschaftler] Substantiv | politistenoun |
| politisch [politischer; am politischsten] Adjektiv | politycznyadjective |
| politische Korrektheit Substantiv | poprawność polityczna(socjologia, socjologiczny) norma językowa zalecająca w tzw. dyskursie publicznym unikanie określeń i zwrotów, które mogą urazić, obrazić, naruszyć godność osób, o których się wypowiadamy czy z którymi polemizujemy; |
| politische Partei Substantiv | partia polityczna(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) grupa ludzi, zwykle zarejestrowana w odpowiedni sposób w administracji państwowej, których celem jest przejęcie władzy i rządzenie państwem; |
| die Politisierung [der Politisierung; die Politisierungen] Substantiv | upolitycznienienoun |
| Politologe | Politikwissenschaftler Substantiv | politolognoun |
| die Politologie [der Politologie; —] Substantiv | politologianoun |
| die Politur [der Politur; die Polituren] Substantiv | polituranoun |
| Pölitz Substantiv | Police(geografia, geograficzny) miasto w Polsce; |
| die Polizei [der Polizei; die Polizeien] Substantiv | policja(potocznie, potoczny) grupa policjantów policjanoun |
| das Polizeiauto [des Polizeiautos; die Polizeiautos] Substantiv | radiowóz(motoryzacja) samochód policyjny; |
| Polizeihauptmeister | |
| Polizeirevier | Kommissariat Substantiv | komisariatnoun |
| der Polizist [des Polizisten; die Polizisten] Substantiv | policjantnoun |
| der Polizist [des Polizisten; die Polizisten] Adjektiv | policyjnyadjective |
| die Polizistin [der Polizistin; die Polizistinnen] Substantiv | policjantkanoun |
| die Polka [der Polka, der Polki; die Polkas, die Polki] Substantiv | polka(choreografia, choreograficzny) czeski taniec ludowy w metrum 2/4; |
| der Pollack [des Pollacks; die Pollacks] Substantiv | rdzawiec(ichtiologia, ichtiologiczny) Pollachius pollachius, gatunek ryby morskiej z rodziny dorszowatych; |
| der Poller [des Pollers; die Poller] Substantiv | pachołeknoun pachołeknoun poler(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) pachołek na nabrzeżu lub na pokładzie statku, do którego mocuje się cumy i szpringi; |
| Pollnow Substantiv | Polanów(geografia, geograficzny) miasto w województwie zachodniopomorskim; |
| die Pollution [der Pollution; die Pollutionen] Substantiv | mokry sen(potocznie, potoczny) sen o treści erotycznej, który często łączy się z polucją zmaza nocna(fizjologia, fizjologiczny) (zobacz) polucja |
| Polnisch [polnischer; am polnischsten] Substantiv | polszczyzna(językoznawstwo, językoznawczy) język polski |
| polnisch [polnischer; am polnischsten] Adjektiv | polskiadjective |
| Polnisch [polnischer; am polnischsten] Adjektiv | język polskiadjective |
| Breslau [Breslau(s); —] (polnisch: Wrocław) (Stadt in Polen) Substantiv | Wrocław(geografia, geograficzny) (administracja) miasto wojewódzkie nad Odrą, w południowo-zachodniej Polsce; |
| Polnisch | polnisch Substantiv | polski(językoznawstwo, językoznawczy) zachodniosłowiański język używany przez Polaków; |
| polnisch | Polnisch Adjektiv | polskiadjective |
| Polnische Heimatarmee Substantiv | Armia Krajowa(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) konspiracyjne siły zbrojne polskiego państwa podziemnego w okresie drugiej wojny światowej |
| polnischsprachig Adjektiv | polskojęzycznyadjective polskojęzycznyadjective polskojęzycznyadjective |
| das Polo [des Polos; —] Substantiv | polo(motoryzacja) model samochodu marki Volkswagen Polo; |
