Deutsch | Polnisch |
---|---|
Abfälle | Unrat Substantiv | nieczystościnoun |
der Abfalleimer [des Abfalleimers; die Abfalleimer] Substantiv | kosz do śmiecinoun kosz na śmiecinoun |
Abfalleimer Müllcontainer Unordnung Substantiv | śmietnik(potocznie, potoczny) bałagan, nieporządek |
Abfalleimer | Mülleimer | Abfallkorb Substantiv | kosznoun |
abfallen Verb | spieraćverb |
abfallen | abbröckeln Verb | odpadaćverb |
die Abfallentsorgung [der Abfallentsorgung] Substantiv | usuwanie odpadównoun |
auffallend [auffallender; am auffallendsten] Adverb | wydatnieadverb |
der Anfall [des Anfall(e)s; die Anfälle] Verb | dopasowywaćverb dopasowywaćverb mieścićverb |
auf den Wecker gehen | lästig fallen Verb | zawracać głowę(potocznie, potoczny) niepotrzebnie zajmować kogoś swoimi sprawami lub problemami, przeszkadzać, być natrętnym lub nie dawać spokoju |
auf die Nerven fallen | auf die Nerven gehen | nerven Verb | grać na nerwachverb |
das auffallen Verb | postrzegaćverb |
das auffallen Substantiv | przyciągać uwagęnoun rzucać się w oczynoun |
auffallend | verblüffend Adverb | uderzającoadverb |
aufgeben | erlassen | fallenlassen fallen lassen Verb | cisnąć w kątverb |
aufgeben | fallenlassen fallen lassen Verb | zaniechaćverb |
auseinanderfallen Adjektiv | odrębnyadjective |
der Ausfall [des Ausfall(e)s; die Ausfälle] Substantiv | diatryba(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) uprawiany w starożytności przez filozofów moralizatorski gatunek literacki w formie swobodnego dialogu lub mowy, łączący prostotę stylu z wywodem retorycznym rezultatnoun |
ausfallen | |
ausfallen Verb | wypadaćverb |
ausgefallen | schick | auserlesen | ausgesucht | ungewöhnlich Adjektiv | wyszukanyadjective |
der Autounfall [des Autounfall(e)s; die Autounfälle] Substantiv | |
befallen [befällt; befiel; hat befallen] Substantiv | hiperprodukcja(ekonomia, ekonomiczny) produkcja, która przewyższa zapotrzebowanie |
der Beifall [des Beifall(e)s; —] Substantiv | brawonoun oklaskinoun |
bröckeln | bröseln | zerfallen Verb | kruszyćverb |
die Würfel sind gefallen | kości zostały rzucone(książkowy) stała się rzecz nieodwracalna; zapadła ostateczna decyzja; |
der Durchfall [des Durchfall(e)s; die Durchfälle] Substantiv | rozwolnienie(potocznie, potoczny) (medycyna, medyczny) wydalanie luźnego lub wodnistego stolca |
durchfallen [fiel durch; ist durchgefallen] Verb | nawalić(potocznie, potoczny) zawieść w czymś, nie zdołać zrobić czegoś z własnej winy nawalić(potocznie, potoczny) zepsuć się oblewaćverb odpadaćverb |
durchfallen [fiel durch; ist durchgefallen] Substantiv | niedostateczny(urzędowy) (edukacja, edukacyjny) najniższa ocena szkolna, stopień niedostateczny |
der Einfall [des Einfall(e)s; die Einfälle] Substantiv | inwazja(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) najazd lub wtargnięcie zbrojne na czyjeś terytorium; myśl(potocznie, potoczny) pomysł |