Deutsch | Polnisch |
---|---|
EP | PE= (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) Parlament Europejski |
Epaulette | |
Epaulette Substantiv | epolet(wojskowość, wojskowy) naramiennik ozdobiony taśmą lub sznurem złotym lub srebrnym, często z frędzlami, w niektórych armiach z umieszczonymi oznakami stopnia wojskowego |
EPDM | EPDM(chemia, chemiczny) (technologia, technika, techniczny) tworzywo sztuczne, rodzaj elastomeru, terpolimer otrzymywany z monomerów etylenowo-propylenowo-dienowych; |
das Epos [des Epos; die Epen] Substantiv | epos(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) poemat epicki pisany wierszem lub rzadziej prozą, w którym dzieje legendarnych lub rzeczywistych bohaterów są przedstawione na tle wydarzeń historycznych |
Ependymom Substantiv | wyściółczak(medycyna, medyczny) nowotwór ośrodkowego układu nerwowego wywodzący się z komórek wyściółki |
Epenthese | |
Eperies Substantiv | Preszów(geografia, geograficzny) miasto na Słowacji; |
der Ephebe [des Epheben; die Epheben] Substantiv | efebnoun |
ephemer [ephemerer; am ephemersten] Phrase | efemerycznephrase |
ephemer [ephemerer; am ephemersten] Adjektiv | efemerycznyadjective |
die Ephemeride Substantiv | efemerydy(astronomia, astronomiczny) dane tabelaryczne pozwalające określać położenie ciał niebieskich; |
Epheserbrief | |
Ephesus Substantiv | Efez(historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) starożytne miasto w Azji Mniejszej; |
Ephialtes Substantiv | Efialtesnoun |
Ephräm Substantiv | Efrem(rzadki, rzadko używany) imię męskie; |
epi- | epi-pierwszy człon wyrazów złożonych, mający znaczenie: zewnętrzny, poprzedzający coś, następujący po czymś, położony nad czymś |
die Epidemie [der Epidemie; die Epidemien] Substantiv | epidemia(medycyna, medyczny) duża liczba zachorowań na tę samą chorobę, na tym samym obszarze i w tym samym czasie; |
Epidemiologe | Epidemiologin Substantiv | epidemiolog(medycyna, medyczny) lekarz specjalista zajmujący się zapobieganiem i zwalczaniem epidemii |
die Epidemiologie [der Epidemiologie; —] Substantiv | epidemiologia(edukacja, edukacyjny) (medycyna, medyczny) nauka zajmująca się czynników wpływających na powstawanie i szerzenie się epidemii, a także sposobami zwalczania i zapobiegania epidemiom; |
epidemiologisch Adjektiv | epidemiologiczny(medycyna, medyczny) związany z epidemiologią, dotyczący epidemiologii |
epidemisch | Epidemie Adjektiv | epidemiczny(medycyna, medyczny) (weterynaria, weterynaryjny) związany z epidemią, dotyczący epidemii |
die Epidermis [der Epidermis; die Epidermen] Substantiv | naskóreknoun |
Epidot Substantiv | epidot(mineralogia, mineralogiczny) pospolity minerał z grupy krzemianów o szeroko rozpowszechnionym zasięgu, kruchy, przezroczysty, w zależności od kierunku obserwacji zmienia swoją barwę od ciemnozielonej do żółtozielonej, Ca2(Fe,Al)Al2(SiO4)(Si2O7)O(OH); |
Epigenetik | |
Epigenetik Substantiv | epigenetyka(biologia, biologiczny) (medycyna, medyczny) badanie dziedziczności pozagenowej; |
epigenetisch Adjektiv | epigenetyczny(biologia, biologiczny) (medycyna, medyczny) związany z dziedzicznością pozagenową, dotyczący dziedziczności pozagenowej |
der Epigone [des Epigonen; die Epigonen] Substantiv | epigonnoun |
Epigraf | Epigraph Substantiv | epigraf(historia, historyczny, historycznie) napis wykuty w kamieniu lub wycięty w drewnie, stanowiący element architektury, pomnika, nagrobka; |
das Epigramm [des Epigramm(e)s; die Epigramme] Substantiv | epigramat(historia, historyczny, historycznie) krótki wierszowany napis umieszczany na nagrobkach i pomnikach (zwłaszcza w starożytności) epigramat(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) krótki utwór poetycki mający charakter satyryczny bądź dydaktyczny; fraszka(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) krótki żartobliwy wierszyk; |
epigrammatisch Adjektiv | epigramatyczny(przymiotnik) od epigramat |
die Epigraphik Substantiv | epigrafikanoun |
die Epik [der Epik; —] Substantiv | epika(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) rodzaj literacki; |
Epikard Substantiv | nasierdzie(anatomia, anatomiczny) błona surowicza pokrywająca z zewnątrz mięsień sercowy, stanowiąca wewnętrzną blaszkę osierdzia; |
Epiker | Erzähler Substantiv | epik(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) twórca epiki |
Epiklese Substantiv | epikleza(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) modlitwa liturgiczna odmawiana przez prezbitera podczas eucharystii, wzywająca Boga do uświęcenia darów chleba i wina oraz uczestników zgromadzenia; |
die Epikrise [der Epikrise; die Epikrisen] Substantiv | epikryza(medycyna, medyczny) podsumowanie danych z postępowania lekarskiego wraz z zaleceniami dalszego leczenia; |
Epikur Substantiv | Epikur(historia, historyczny, historycznie) (filozofia, filozoficzny) starożytny grecki filozof; |