Deutsch-Polnisch Wörterbuch »

echt bedeutet auf Polnisch

DeutschPolnisch
die linke Hand weiß nicht, was die rechte tut | die rechte Hand weiß nicht, was die linke tut | lass deine linke Hand nicht wissen, was die rechte tut

niech nie wie lewica, co czyni prawicadobre czyny nie potrzebują rozgłosu

Dreizehenspecht Substantiv

dzięcioł trójpalczasty(ornitologia, ornitologiczny) Picoides tridactylus, gatunek średniej wielkości dzięcioła gnieżdżący się w północno-wschodniej części Europy oraz w górskich lasach Europy Środkowej;
noun

einander schlecht machen | sich schlecht machen | über einander lästern Verb

obmawiaćverb
obmawiać jeden drugiego

Elternabend | Elternsprechtag | Elternversammlung Substantiv

wywiadówka(potocznie, potoczny) (edukacja, edukacyjny) zebranie rodziców organizowane przez szkołę w celu poinformowania ich o wynikach w nauce i zachowaniu się ich dzieci
noun

entrechten [entrechtete; hat entrechtet] Phrase

pozbawiać prawphrase

pozbawić prawphrase

ergiebig | fecht Adjektiv

żyzny(rolnictwo, rolniczy) posiadający właściwości umożliwiające wydanie obfitych plonów
adjective

ermahnen | zurechtweisen Verb

upominaćverb
skłaniać kogoś do właściwego zachowywania się

Erstgeburtsrecht Substantiv

primogenituranoun
dziedziczenie przez najstarszego w rodzie;

Europäischer Gerichtshof für Menschenrechte

Europejski Trybunał Praw Człowieka

fechten [focht; hat gefochten] Verb

uprawiać szermierkęverb

Fechten [focht; hat gefochten] Substantiv

szermierka(sport, sportowy) dyscyplina sportowa, stanowiąca walkę bronią białą, jak szpada, floret i szabla
noun

szermierkanoun
sztuka władania białą bronią

der Fechter [des Fechters; die Fechter] Substantiv

szermierz(sport, sportowy) sportowiec uprawiający szermierkę
noun

szermierznoun
człowiek władający lekką białą bronią

Femininum | weibliches Geschlecht Substantiv

rodzaj żeński(gramatyka) cecha rzeczowników liczby pojedynczej nazywających istoty płci żeńskiej lub innych, zaliczanych do tej samej grupy w danym języku
noun

Flecht- Substantiv

wiklinanoun
przedmioty z wikliny (1.2)

die Flechte [der Flechte; die Flechten] Substantiv

porost(przestarzałe, przestarzały) (biologia, biologiczny) symbiotyczny organizm składający się z grzyba i zielenicy lub cyjanobakterii;
noun

das flechten Verb

pleśćverb
łączyć wzdłuż podłużne materiały (wiklinę, sznurki), przeplatając je ze sobą

Flechtengrind Substantiv

parch(medycyna, medyczny) grzybicza choroba owłosionej skóry głowy;
noun

Flechtenkunde Substantiv

lichenologia(botanika, botaniczny) dział botaniki, nauka o porostach;
noun

Flechtzaun Substantiv

opłotkinoun
drewniany płot z chrustu lub żerdzi

Frauenrechte Substantiv

prawa kobietnoun
uprawnienia i wolności należące do kobiet i dziewcząt w danych społeczeństwach;

Fruchtgenussrecht Substantiv

użytkowanie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ograniczone prawo rzeczowe;
noun

Frühlings-Enzian | Herrgottsliechtli | Himmelsbläueli | Himmelsstengel | Rauchfangkehrer | Schusternagerl Substantiv

goryczka wiosenna(botanika, botaniczny) Gentiana verna L., gatunek rośliny z rodziny goryczkowatych;
noun

das Fürstentum Liechtenstein [des Fürstentums Liechtenstein; —] Substantiv

Księstwo Liechtensteinu(geografia, geograficzny) (oficjalnie) (urzędowy) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oficjalna nazwa Liechtensteinu jako państwa;
noun

das Gefecht [des Gefecht(e)s; die Gefechte] Substantiv

potyczkanoun

der Gefechtskopf [des Gefechtskopf(e)s; die Gefechtsköpfe] Substantiv

głowica(wojskowość, wojskowy) ładunek wybuchowy z zapalnikiem przenoszony przez rakietę;
noun

das Geflecht [des Geflecht(e)s; die Geflechte] Substantiv

plecionkanoun
rzecz wykona z zaplecionych włókien

das Geflecht [des Geflecht(e)s; die Geflechte] Phrase

splotphrase

knechten [knechtete; hat geknechtet] Verb

ujarzmiaćverb
pokonywać kogoś i zdobywać władzę nad kimś

geltend | rechtswirksam Adjektiv

obowiązującyadjective
który ma moc prawną

Genealogie | Ahnentafel | Geschlechterfolge Substantiv

rodowódnoun
dzieje rodu, wewnętrzne powiązania i graficzne przedstawienie go

Genitalien | Geschlechtsorgan Substantiv

genitalia(anatomia, anatomiczny) narządy płciowe;
noun

Genus | Geschlecht Substantiv

rodzaj(gramatyka) cecha rzeczownika wpływająca na jego końcówkę podczas deklinacji oraz na końcówki i formy innych części mowy, występujących obok danego rzeczownika np. w zdaniu;
noun

radebrechen [radebrechte; hat geradebrecht] Verb

dukaćverb

Gerechter Adjektiv

słusznyadjective
godziwy, duży, uczciwy

słusznyadjective
sensowny, trafny

słusznyadjective
zgodny z prawem, uzasadniony

rechtfertigen [rechtfertigte; hat gerechtfertigt] Verb

usprawiedliwiaćverb
wyjaśniać motywy działania

1234