Deutsch-Polnisch Wörterbuch »

arbeit bedeutet auf Polnisch

DeutschPolnisch
der Arbeitslose [ein Arbeitsloser; des/eines Arbeitslosen; die Arbeitslosen/zwei Arbeitslose] Substantiv

bezrobotnanoun

Arbeitsloser Substantiv

bezrobotnynoun
osoba bez pracy

die Arbeitslosigkeit [der Arbeitslosigkeit] Substantiv

bezrobocie(ekonomia, ekonomiczny) stan, w którym część osób zdolnych do pracy i chcących ją podjąć nie może jej znaleźć;
noun

der Arbeitsort Substantiv

pracownia(edukacja, edukacyjny) szkolna sala lekcyjna wyposażona w urządzenia potrzebne do nauki jakiegoś przedmiotu
noun

der Arbeitsplatz [des Arbeitsplatzes; die Arbeitsplätze] Substantiv

miejsce pracynoun

robota(potocznie, potoczny) miejsce, w którym ktoś jest zatrudniony
noun

stanowisko pracynoun

Arbeitsrückstand Substantiv

zaległośćnoun
praca, która nie została wykonana w wyznaczonym czasie, a która musi zostać wykonana

Arbeitsschutz- Adjektiv

behapowski(potocznie, potoczny) związany z BHP, albo z behapowcem
adjective

Arbeitssprache

język roboczy

die Arbeitssucht Substantiv

pracoholizm(psychologia, psychologiczny) (socjologia, socjologiczny) uzależnienie od wykonywania pracy;
noun

Arbeitssüchtige Substantiv

pracoholiknoun
osoba cierpiąca na pracoholizm, uzależniona od wykonywanej pracy

Arbeitstou-ristik Substantiv

saksy(historia, historyczny, historycznie) emigracja sezonowa Polaków do Niemiec na okres robót polowych
noun

die Arbeitsunfähigkeit [der Arbeitsunfähigkeit; die Arbeitsunfähigkeiten] Substantiv

zwolnienienoun
dokument potwierdzający zwolnienie (1.1) od czegoś

der Arbeitsvertrag [des Arbeitsvertrag(e)s; die Arbeitsverträge] Substantiv

umowa o pracę(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) umowa zawarta między pracodawcą a pracownikiem, w której pracownik zobowiązuje się do wykonywania dla pracodawcy określonej pracy za określonym wynagrodzeniem;
noun

das Arbeitszimmer [des Arbeitszimmers; die Arbeitszimmer] Substantiv

gabinetnoun
pokój przeznaczony do pracy umysłowej

abarbeiten | abtakeln Adjektiv

zniszczony(przenośnie, przenośnia) zmęczony, wycieńczony, o niezdrowym wyglądzie
adjective

die Abarbeitung [der Abarbeitung(en)] Substantiv

dopięcie(przenośnie, przenośnia) osiągnięcie czegoś
noun

opracowanienoun

pomniejszanienoun

realizowanienoun

wykonywanienoun

Abarbeitungsgeschwindigkeit

czas realizacji

Ajourarbeit | Durchbrucharbeit Substantiv

ażurnoun
przedmiot zdobiony ażurem (1.1)

die Akkordarbeit [der Akkordarbeit] Phrase

praca akordowaphrase

der Akkordarbeiter [des Akkordarbeiters; die Akkordarbeiter] Phrase

akordowiecphrase

robotnik akordowyphrase

AU-Bescheinigung | Arbeitsunfähigkeitsbescheinigung | Krankenschein | Krankschreibung Substantiv

zwolnienie lekarskie(urzędowy) (medycyna, medyczny) zaświadczenie wystawiane przez lekarza, usprawiedliwiające nieobecność pracownika w pracy, niezdolnego do pracy z powodu choroby lub konieczności zapewnienia opieki choremu członkowi rodziny;
noun

der Außendienstmitarbeiter [des Außendienstmitarbeiters; die Außendienstmitarbeiter] Substantiv

przedstawiciel handlowy(handel, handlowy) handlowiec odpowiedzialny za pozyskiwanie i obsługę klientów dla przedsiębiorstwa;
noun

der Bauarbeiter [des Bauarbeiters; die Bauarbeiter] Substantiv

budowlaniec(potocznie, potoczny) pracownik budowlany
noun

budowlanynoun

budowniczynoun
osoba, która zajmuje się budowaniem, wznoszeniem budynków, budowli, infrastruktury

robotnik budowlanynoun

bearbeiten [bearbeitete; hat bearbeitet] Verb

obrabiaćverb
nadawać kształt

die Bearbeitung [der Bearbeitung; die Bearbeitungen] Substantiv

edytowanienoun

Bearbeitung | Behandlung Substantiv

obróbkanoun
proces nadawania obiektowi założonych właściwości;

Benediktinerarbeit Substantiv

benedyktyńska pracanoun
bardzo żmudna, precyzyjna i długa praca

Bergmann | Bergarbeiter Substantiv

górniknoun
pracownik kopalni zatrudniony przy wydobyciu z ziemi kopalin

die Bodenbearbeitung [der Bodenbearbeitung; die Bodenbearbeitungen] Substantiv

uprawanoun
zespół zabiegów potrzebnych do zasiewu lub sadzenia

Eisenarbeit Substantiv

ślusarka(potocznie, potoczny) zawód ślusarza, ślusarstwo
noun

123