Немецкий | Английский |
---|---|
das Ducken Substantiv | duck [ducks]◼◼◼noun |
ducken [duckte; hat geduckt] Verb [ dˈʊkən] | duck [ducked, ducking, ducks]◼◼◼verb |
duckend | crouching◼◼◼[UK: ˈkraʊtʃ.ɪŋ] [US: ˈkraʊtʃ.ɪŋ] |
abducken [duckte ab; hat abgeduckt] Verb | duck [ducked, ducking, ducks]◼◼◼verb |
grinsen, ducken und wegrennen | ducking[UK: ˈdʌkɪŋ] [US: ˈdʌkɪŋ] |
unterducken [duckte unter; hat untergeduckt] Verb | duck downverb |