Английский | Венгерский |
---|---|
spitting noun [UK: ˈspɪt.ɪŋ] [US: ˈspɪt.ɪŋ] | köpködés◼◼◼főnév |
spit [spat, spat, spitting, spits] irregular verb [UK: spɪt] [US: ˈspɪt] | köp◼◼◼igeHe spit. = Köpött egyet. kiköp◼◼◻ige köpköd◼◼◻ige |
spit [spited, spitting, spits] verb [UK: spɪt] [US: ˈspɪt] | nyársal◼◻◻ige |
spitting image [UK: ˈspɪ.tɪŋ.ˈɪ.mɪdʒ] [US: ˈspɪ.tɪŋ.ˈɪ.mɪdʒ] | |
he's the spitting image of his father [UK: hiːz ðə ˈspɪt.ɪŋ ˈɪ.mɪdʒ əv hɪz ˈfɑːð.ə(r)] [US: hiz ðə ˈspɪt.ɪŋ ˈɪ.mədʒ əv ˈhɪz ˈfɑːð.r̩] |