Magyar-Latin szótár »

megszól latinul

MagyarLatin
megszól ige

vellico [vellicare, vellicavi, vellicatus](1st)
verb

megszólal ige

claresco [clarescere, clarui, -](3rd) INTRANS
verb

increpo [crepavi, crepitus](1st)
verb

increpo [crepui, crepitus](1st)
verb

insono [insonare, insonui, insonitus](1st)
verb

verba funditoverb

vocem reddoverb

megszólal (fúvós hangszer) ige

concino [concinere, concinui, -](3rd)
verb

megszólaltat ige

increpo [crepavi, crepitus](1st)
verb

increpo [crepui, crepitus](1st)
verb

sono [sonui, aturus](1st)
verb

sono [sonui, iturus](1st)
verb

sono [sonui, itus](1st)
verb

megszólaltat (hangszert) ige

pello [pellere, pepuli, pulsus](3rd)
verb

megszólaltat (hangszert, hangot) ige

crepo [crepare, crepui, crepitus](1st)
verb

megszólaltató (hangszert) főnév

pulsus [pulsus](4th) M
noun

megszólit ige

appello [appuli, appulsus](3rd)
verb

megszólás főnév

invidia [invidiae](1st) F
noun

sermunculus [sermunculi](2nd) M
noun

megszólít ige

accerso [ivi, itus](3rd)
verb

alloquor [alloqui, allocutus sum](3rd) DEP
verb

arcesso [arcessere, arcessivi, arcessitus](3rd) TRANS
verb

compello(1st)
verb

posco [poscere, poposci, -](3rd)
verb

megszólít valakit

affor affari, affatussum

megszólított főnév

affatus [affatus](4th) M
noun

megszólított melléknév

allocutus(3rd)
adjective

arcessitus(3rd)
adjective

compellatus(3rd)
adjective

megszólítás főnév

allocutio [allocutionis](3rd) F
noun

appellatio [appellationis](3rd) F
noun

invocatio [~onis]noun
F

megszólítás esete

vocativus

megszólító

vocativus(3rd)

megszólító főnév

appellatus [appellati](2nd) M
noun

megszólító eset

casus vocativus

megszólító eset (főnévragozásban)

vocativus [~i]M

(acis megszólító esete)

Aci

akik mást kinevetnek, rosszabbak azoknál, akiket kinevetnek. A megszólók a megszóltaknál is rosszabbak

sunt derisores derisis deteriores, sunt detractores detractis deteriores

atyák (és) besoroltak! (a szenátus megszólítása)

patres (et) conscripti!

12