Latin | Magyar |
---|---|
risus [risus] (4th) M noun | gúnyfőnév nevetség tárgyafőnév nevetésfőnév |
rideo [ridere, risi, risus] (2nd) verb | kigúnyolige kinevetige mosolyogige nevetige |
risus captat | |
risus sardonicus Gr | |
risus sine causa abundat in ore stultorum | az ostoba ember ok nélkül is folyton nevet (nevet, mint a fakutya) |
arrisus (3rd) | |
arrisus (3rd) adjective | tetszőmelléknév |
arrideo [arridere, arrisi, arrisus] (2nd) verb | megfelelige tetszikige |
corrideo [corridere, corrisi, corrisus] (2nd) INTRANS verb | együtt nevetige |
derisus (3rd) adjective | kicsúfoltmelléknév kigúnyoltmelléknév kinevetettmelléknév |
derisus [~us] noun M | gúnyfőnév nevetségfőnév |
derideo [deridere, derisi, derisus] (2nd) TRANS verb | kicsúfolige kigúnyolige kinevetige |
heredis fletus sub persona risus est | az örökös sírása az álarc alatt nevetés (Publilius Syrus) (a nevető örökösök) |
irrisus [irrisus] (4th) M noun | csúfolkodásfőnév csúfolódásfőnév gúnyolásfőnév |
irrideo [irridere, irrisi, irrisus] (2nd) verb | gúnyolódikige kicsúfolige kigúnyolige kinevetige |