Немецкий | Венгерский |
---|---|
das Gewirbel Substantiv | dübörgésfőnév örvénylésfőnév |
wirbeln [wirbelte; hat/ist gewirbelt] Verb [ˈvɪʁbl̩n] | kavarog◼◼◼ige forog◼◼◼ige örvénylik◼◼◼ige pörög◼◼◻ige forgat◼◼◻ige sodor◼◻◻ige zeng◼◻◻ige énekel (madár)◼◻◻ige csattogige |
wirbeln [wirbelte; ist gewirbelt] Verb [ˈvɪʁbl̩n] | röpköd◼◻◻ige |
aufwirbeln [wirbelte auf; hat aufgewirbelt] Verb [ˈaʊ̯fˌvɪʁbl̩n] | felkavar◼◼◼ige felver (port, havat)◼◻◻ige |
aufwirbeln [wirbelte auf; ist aufgewirbelt] Verb [ˈaʊ̯fˌvɪʁbl̩n] | felkavarodik◼◻◻ige |
herumwirbeln [wirbelte herum; ist herumgewirbelt] Verb [hɛˈʁʊmˌvɪʁbl̩n] | örvénylik◼◼◼ige |