ausgewogenheit означает в английский

Немецкий	Английский
die Ausgewogenheit Substantiv	balance [balances]◼◼◼noun [UK: ˈbæ.ləns] [US: ˈbæ.ləns]
die Unausgewogenheit Substantiv	imbalance [imbalances]◼◼◼noun [UK: ˌɪm.ˈbæ.ləns] [US: ˌɪm.ˈbæ.ləns]

История поиска