Венгерский-Немецкий словарь »

fegyver означает в немецкий

ВенгерскийНемецкий
fegyverszünetek főnév

der Waffenstillstand [des Waffenstillstand(e)s; die Waffenstillstände]◼◼◼Substantiv
[ˈvafn̩ˌʃtɪlʃtant]

fegyverszüneti egyezmény kifejezés

das Waffenstillstandsabkommen [des Waffenstillstandsabkommens; die Waffenstillstandsabkommen]◼◼◼Substantiv
[ˈvafn̩ʃtɪlʃtant͡sˌʔapkɔmən]

(fegyvert) megtölt kifejezés

durchladen [lud durch; hat durchgeladen]Verb

fegyvert szállító vonat kifejezés

der Munitionszug [des Munitionszug(e)s; die Munitionszüge]Substantiv
[muniˈt͡si̯oːnsˌt͡suːk]

fegyvertan főnév

die Waffenkunde [der Waffenkunde; —]Substantiv
[ˈvafn̩ˌkʊndə]

fegyvertánc főnév

der Waffentanz [des Waffentanzes; die Waffentänze]Substantiv

fegyvertár főnév

die Rüstkammer [der Rüstkammer; die Rüstkammern]◼◼◼Substantiv

fegyvertárs főnév

der Waffenbruder [des Waffenbruders; die Waffenbrüder]◼◼◼Substantiv

der Kampfgefährte [des Kampfgefährten; die Kampfgefährten]Substantiv

der Spießgeselle [des Spießgesellen; die Spießgesellen]Substantiv
[ˈʃpiːsɡəˌzɛlə]

der Waffengefährte [des Waffengefährten; die Waffengefährten]Substantiv
[ˈvafn̩ɡəˌfɛːɐ̯tə]

fegyvertartás főnév

der Waffenbesitz [des Waffenbesitzes; —]◼◼◼Substantiv
[ˈvafn̩bəˌzɪt͡s]

fegyvertelen melléknév

unbewaffnet◼◼◼Adjektiv
[ˈʊnbəˌvafnət]
Most fegyvertelen vagyok. = Ich bin jetzt unbewaffnet.

waffenlos◼◻◻Adjektiv

fegyvertelenül

unbewaffnet◼◼◼[ˈʊnbəˌvafnət]

fegyverviselési engedély kifejezés

der Waffenschein [des Waffenschein(e)s; die Waffenscheine]◼◼◼Substantiv
[ˈvafn̩ˌʃaɪ̯n]

fegyvervizsgálat főnév

der WaffenappellSubstantiv

fegyverzet [~et, ~e, ~ek] főnév

die Bewaffnung [der Bewaffnung; die Bewaffnungen]◼◼◼Substantiv
[bəˈvafnʊŋ]

das Gewaffen [des Gewaffens; —]Substantiv
[ɡəˈvafn̩]
veraltet

fegyverzetcsere főnév

die RüstungskonversionSubstantiv

fegyverzetcsökkentés főnév

der RüstungsabbauSubstantiv
[ˈʁʏstʊŋsˌʔapbaʊ̯]

fegyverzetellenőrzés főnév

die Rüstungskontrolle [der Rüstungskontrolle; die Rüstungskontrollen]◼◼◼Substantiv

fegyverzetkorlátozás főnév

die Rüstungsbegrenzung [der Rüstungsbegrenzung; die Rüstungsbegrenzungen]◼◼◼Substantiv

fegyverzörej főnév

das Schwertergeklirr [des Schwertergeklirr(e)s; —]Substantiv

das Schwertgeklirr [des Schwertgeklirr(e)s; —]Substantiv

(lőfegyvereket) belő kifejezés

beschießen [beschoss; hat beschossen]Verb
[bəˈʃiːsn̩]

(lőfegyveren) ejektor főnév

der Ejektor [des Ejektors; die Ejektoren]Substantiv

1870-1871-es háborúban használt fegyver kifejezés

die Mitrailleuse [der Mitrailleuse; die Mitrailleusen]Substantiv
[mitʁaˈjøːzə]

a fegyver használata kifejezés

der Gebrauch der Waffe

a fegyverek összemérése kifejezés

der Waffengang [des Waffengang(e)s; die Waffengänge]Substantiv
[ˈvafn̩ˌɡaŋ]

a fegyverforgatás mestersége kifejezés

das Kriegshandwerk [der Kriegshandwerk; —]Substantiv
[ˈkʁiːkshantˌvɛʁk]

a fegyverszünet érvénybelépése

der Eintritt des Waffenstillstandes

a fegyvert vkire (rá)fogja

die Waffe auf jn richten

a fegyvert vkire (rá)szegezi

die Waffe auf jn richten

abc (atom, biológiai és vegyi) fegyverek kifejezés

die ABC-Waffen (atomare, biologische, chemische Waffen)◼◼◼Pluralwort
[ˌaːˌbeːˈtseːˌvafən]

állig felfegyver(ke)zett kifejezés
vál

waffenstarrendAdjektiv

atomfegyver főnév

die Atomwaffe [der Atomwaffe; die Atomwaffen]◼◼◼Substantiv
[aˈtoːmˌvafə]

die Kernwaffe [der Kernwaffe; die Kernwaffen]◼◼◻Substantiv
[ˈkɛʁnˌvafə]

die Nuklearwaffe [der Nuklearwaffe; die Nuklearwaffen]◼◼◻Substantiv
[nukleˈaːɐ̯ˌvafə]

die KernmunitionSubstantiv

1234