българо-английски речник »

отстъпник означава в английски

Българскианглийски
отстъпник noun
{m}

renegade [renegades](disloyal person who betrays or deserts his cause or religion etc.)
noun
[UK: ˈre.nɪ.ɡeɪd] [US: ˈre.nə.ˌɡed]

вероотстъпник noun
{m}

apostate [apostates](person who renounces a religion or faith)
noun
[UK: ə.ˈpɒ.steɪt] [US: ə.ˈpɒ.steɪt]