английско-български речник »

whiten означава в български

английскиБългарски
whiten [whitened, whitening, whitens] (to become white or whiter; to bleach or blanch)
verb
[UK: ˈwaɪt.n̩]
[US: ˈwaɪt.n̩]

побелявамverb

whiten [whitened, whitening, whitens] (to make white or whiter; to bleach or blanch)
verb
[UK: ˈwaɪt.n̩]
[US: ˈwaɪt.n̩]

избелвамverb

whitener [whiteners] (any substance used to whiten something)
noun
[UK: ˈwaɪt.nə(r)]
[US: ˈwaɪt.nər]

белинаnoun
{f}

whiteness (state of being white)
noun
[UK: ˈwaɪt.nɪs]
[US: ˈwaɪt.nəs]

белотаnoun
{f}

бледностnoun
{f}

whitening (the process of making something white or whiter)
noun
[UK: ˈwaɪt.n̩.ɪŋ]
[US: ˈwaɪt.n̩.ɪŋ]

избелванеnoun
{n}

Вашата история