английско-български речник »

unoccupied означава в български

английскиБългарски
unoccupied (Not being used; vacant or free)
adjective
[UK: ʌn.ˈɒ.kjʊ.paɪd]
[US: ʌ.ˈnɑː.kjə.ˌpaɪd]

свободенadjective

unoccupied (Not inhabited, especially by a tenant)
adjective
[UK: ʌn.ˈɒ.kjʊ.paɪd]
[US: ʌ.ˈnɑː.kjə.ˌpaɪd]

незаетadjective

празенadjective

unoccupied (Not occupied by foreign troops etc)
adjective
[UK: ʌn.ˈɒ.kjʊ.paɪd]
[US: ʌ.ˈnɑː.kjə.ˌpaɪd]

неокупиранadjective

Вашата история