английско-български речник »

fugitive означава в български

английскиБългарски
fugitive [fugitives] (a person who is fleeing or escaping from something)
noun
[UK: ˈfjuː.dʒə.tɪv]
[US: ˈfjuː.dʒə.tɪv]

беглецnoun
{m}

fugitive (fleeing or running away)
adjective
[UK: ˈfjuː.dʒə.tɪv]
[US: ˈfjuː.dʒə.tɪv]

бегълadjective

fugitive (transient, fleeting or ephemeral)
adjective
[UK: ˈfjuː.dʒə.tɪv]
[US: ˈfjuː.dʒə.tɪv]

кракотраенadjective

преходенadjective

Вашата история