Tysk-Tjeckisk ordbok »

ep betyder på tjeckiska

TyskaTjeckiska
der Epikureismus [des Epikureismus; —] Substantiv

epikureismus◼◼◼noun

die Epilepsie [der Epilepsie; die Epilepsien] Substantiv

epilepsie◼◼◼noun

padoucnice◼◻◻noun

epilepsie

epilepsie◼◼◼

padoucnice◼◻◻

der Epileptiker [des Epileptikers; die Epileptiker] Substantiv

epileptik◼◼◼noun

epileptický◼◼◻noun

die Epileptikerin [der Epileptikerin; die Epileptikerinnen] Substantiv

epileptička◼◼◼noun

epileptik◼◼◻noun

epileptisch Adjektiv

epileptický◼◼◼adjective

epileptik◼◼◻adjective

der Epilog [des Epilogs; die Epiloge] Substantiv

epilog◼◼◼noun

Epimetheus

Epimetheus◼◼◼

die Epiphanias [der Epiphanias; —] Phrase

Epifanie◼◼◼noun

die Epiphanie [der Epiphanie; die Epiphanien] Phrase

zjevení◼◼◼noun

Epifanie◼◼◼noun

der Epiphyt [des Epiphyten; die Epiphyten] Substantiv

epifyt◼◼◼noun

epiphytisch

epifytní◼◼◼

Epirus

Epirus◼◼◼

episch [epischer; am epischsten] Adjektiv

epický◼◼◼adjective

epos◼◼◻adjective

výpravný◼◻◻adjective

episkopal Adjektiv

episkopální◼◼◼adjective

das Episkopat Phrase

biskupství◼◼◼noun

die Episode [der Episode; die Episoden] Substantiv

epizoda◼◼◼noun

událost◼◼◻noun

příhoda◼◼◻noun

incident◼◻◻noun

zkušenost◼◻◻noun

die Epistel [der Epistel; die Episteln] Substantiv

epištola◼◼◼noun

die Epistemologie [der Epistemologie; —] Substantiv

epistemologie◼◼◼noun

gnozeologie◼◻◻noun

epistolar

epistolární◼◼◼

das Epitaph [des Epitaphs; die Epitaphe] Substantiv

epitaf◼◼◼noun

nápis◼◻◻noun

Epithalamus

epithalamus◼◼◼

das Epithel [des Epithels; die Epithele] Substantiv

epitel◼◼◼noun

das Epitheton [des Epithetons; die Epitheta] Phrase

epiteton◼◼◼noun

Epitop

epitop◼◼◼

das Epizentrum [des Epizentrums; die Epizentren] Substantiv

epicentrum◼◼◼noun

123